COVID-19 sonrası kentlerde ulaşım planlamasında ara toplu taşımanın önemi


Özet Görüntüleme: 140 / PDF İndirme: 103

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.26809/joa.2086

Anahtar Kelimeler:

COVID-19- toplu taşıma- ara toplu taşıma- enformel ulaşım- yolculuk davranışları

Özet

Ulaşım sistemleri, kentlerde farklı arazi kullanım fonksiyonlarını sağlayarak kentsel makroformun şekillenmesinde önemli bir role sahiptir. Aynı zamanda toplu taşıma aracılığıyla talep ve arz arasındaki dengeyi sağlayarak hareketlilik ihtiyacını karşılar. Ancak talebin karşılanmadığı durumlarda ulaşım ihtiyacı da karşılanamaz. Bu nedenle, Sahra Altı Afrika, Latin Amerika, Asya ve Doğu Avrupa şehirleri gibi dünya genelinde talebi karşılamak için özel operatörlerin ve ara toplu taşıma sistemlerinin ortaya çıkmasına neden olmuştur.

Son yıllarda, kentsel alanlarda trafik sıkışıklığını azaltmak, yol güvenliğini sağlamak ve kentsel yaşam kalitesini artırmak amacıyla çeşitli toplu taşıma politikaları uygulanmıştır. Bu politikalar sayesinde toplu taşımanın payı artırılmış ve tıkanıklık maliyetleri azaltılmıştır (Small, Verhoef ve Lindsey 2007). Bazı toplu taşıma politikaları ise ara toplu taşıma sistemlerinin düzenlenmesini ve şehir içi ulaşım sistemine entegre edilmesini içermektedir.

Ancak Dünya Sağlık Örgütü (WHO), 11 Mart 2020 tarihinde COVID-19’u küresel bir salgın olarak ilan etmesiyle birlikte, dünya genelindeki şehirlerde hükümet kısıtlamaları ve sokağa çıkma yasakları uygulanmaya başlandı ve seyahat taleplerinde ani düşüşler yaşandı. Bu düşüşlerin büyük bir kısmı toplu taşımayla ilişkilendirildi.

Bu makalede, 2020 yılında yayınlanan literatür değerlendirilerek karantina önlemleri sırasında toplu taşımacılığın, özellikle ara toplu taşıma sistemlerinin mevcut durumu analiz edilmiştir. Ana bulgular, COVID-19 pandemisinin toplu taşıma ve paylaşımlı hareketlilik üzerindeki etkileri, ara toplu taşımanın bölgesel kalkınma üzerindeki etkisi, sosyal kaygı bağlamında yolcular üzerindeki etkileri, yolcuların sosyoekonomik durumları üzerindeki etkileri, toplu taşımanın iş ve organizasyon yapısı üzerindeki etkisi, çevresel kalite, teknolojik durum ve şehir planlaması üzerindeki etkileri şeklinde sekiz ana başlık altında özetlenmiştir.

 

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Yazar Biyografileri

Adem Erdem Erbaş, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi / Türkiye

Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi, Şehir ve Bölge Planlama Bölümü

Pelin Alpkökin, İstanbul Teknik Üniversitesi / Türkiye

 İnşaat Fakültesi, İnşaat Mühendisliği Bölümü, İnşaat Mühendisliği Anabilim Dalı

Referanslar

ADAMS, R., & MAUTNER, A. J. (1974). Metrocab: An Electrıc Cab System For Lower And Mid-Manhattan. In Proceedings Of The Third İnternational Electric Vehicle Symposium And Exposition. 19-21 February 1974. New York. New York: Electric Vehicle Council.

ANKE, J., FRANCKE, A., SCHAEFER, L. M., PETZOLDT, T. (2021). Impact Of SARS-Cov-2 On The Mobility Behaviour İn Germany. European Transport Research Review, 13(1), 10.

ANWARİ, N., TAWKİR AHMED, M., RAKİBUL ISLAM, M., HADİUZZAMAN, M., & AMİN, S. (2021). Exploring The Travel Behavior Changes Caused By The Covıd-19 Crisis: A Case Study For A Developing Country. Transportation Research Interdisciplinary Perspectives, 9.

ASKİTAS, N., TATSİRAMOS, K., & VERHEYDEN, B. (2021). Estimating Worldwide Effects Of Non-Pharmaceutical İnterventions On Covıd-19 İncidence And Population Mobility Patterns Using A Multiple-Event Study. Scientific Reports, 11(1).

BASU, R., & FERREİRA, J. (2021a). Planning Car-Lite Neighborhoods: Does Bikesharing Reduce Auto-Dependence? Transportation Research Part D: Transport and Environment, 92.

BASU, R., & FERREİRA, J. (2021b). Sustainable Mobility İn Auto-Dominated Metro Boston: Challenges And Opportunities Post-COVID-19. Transport Policy, 103, 197–210.

BEHRENS, R., MCCORMİCK, D., ORERO, R., & OMMEH, M. (2017). Improving Paratransit Service: Lessons From İnter-City Matatu Cooperatives İn Kenya. Transport Policy, 53, 79–88.

BELİAEV, M., BIYIK, E., LAZAR, D. A., WANG, W. Z., SADİGH, D., & PEDARSANİ, R. (2021). Incentivizing Routing Choices For Safe And Efficient Transportation İn The Face Of The COVID-19 Pandemic. Proceedings of the ACM/IEEE 12th International Conference on Cyber-Physical Systems, 187–197.

BOHMAN, H., RYAN, J., STJERNBORG, V., & NİLSSON, D. (2021). A Study Of Changes İn Everyday Mobility During The Covid-19 Pandemic: As Perceived By People Living İn Malmö, Sweden. Transport Policy, 106, 109–119.

CAMPİSİ, T., BASBAS, S., SKOUFAS, A., AKGÜN, N., TİCALİ, D., & TESORİERE, G. (2020). The Impact Of COVID-19 Pandemic On The Resilience Of Sustainable Mobility İn Sicily. Sustainability, 12(21).

CERVERO, R., & GOLUB, A. (2007). Informal Transport: A Global Perspective. Transport Policy, 14(6), 445–457.

CHO, S.-H., & PARK, H.-C. (2021). Exploring the Behaviour Change of Crowding Impedance on Public Transit due to COVID-19 Pandemic: Before and After Comparison. Transportation Letters, 1–8.

COPPOLA, P., & DE FABİİS, F. (2021). Impacts Of İnterpersonal Distancing On-Board Trains During The COVID-19 Emergency. European Transport Research Review, 13(1), 13.

CORPUS-MENDOZA, A. N., RUİZ-SEGOVİANO, H. S., RODRÍGUEZ-CONTRERAS, S. F., YAÑEZ-DÁ-VİLA, D., & HERNÁNDEZ-GRANADOS, A. (2020). Decrease Of Mobility, Electricity Demand, And NO2 Emissions On COVID-19 Times And Their Feedback On Prevention Measures. Science of the Total Environment.

DANESH, A., VELAGA, N. R., & MA, W. (2019). User Preferences Regarding Ridesourcing And İnformal İntermediate Public Transport. CICTP 2019: Transportation in China - Connecting the World - Proceedings of the 19th COTA International Conference of Transportation Professionals, 6109–6120.

DZİSİ, E. K. J., & DEİ, O. A. (2020). Adherence To Social Distancing And Wearing Of Masks Within Public Transportation During The COVID-19 Pandemic. Transportation Research Interdisciplinary Perspectives, 7.

DZİSİ, E., OBENG, D. A., & TUFFOUR, Y. A. (2021). Modifying The SERVPERF To Assess Paratransit Minibus Taxis Trotro İn Ghana And The Relevance Of Mobility-As-A-Service Features To The Service. Heliyon, 7(5).

EUNG, N., & CHOOCHARUKUL, K. (2018). Modeling Frequency Of Using İnformal Public Transport And Public Bus: A Case Study İn Phnom Penh, Cambodia. Engineering Journal, 22(3), 109–122.

FREUDENDAL-PEDERSEN, M., & KESSELRING, S. (2021). What İs The Urban Without Physical Mobilities? COVID-19-İnduced İmmobility İn The Mobile Risk Society. Mobilities, 16(1), 81–95.

GUO, Y., YU, H., ZHANG, G., & MA, D. T. (2021). Exploring The İmpacts Of Travel-İmplied Policy Factors On COVID-19 Spread Within Communities Based On Multi-Source Data İnterpretations. Health and Place, 69, 102538.

HABİB, K. N., HAWKİNS, J., SHAKİB, S., LOA, P., MASHRUR, S., DİANAT, A., WANG, K., HOSSAİN, S., & LİU, Y. (2021). Assessing The İmpacts Of COVID-19 On Urban Passenger Travel Demand İn The Greater Toronto Area: Description Of A Multi-Pronged And Multi-Staged Study With İnitial Results. Transportation Letters, 1–14.

HEROY, S., LOAİZA, I., PENTLAND, A., & O’CLERY, N. (2021). COVID-19 Policy Analysis: Labour Structure Dictates Lockdown Mobility Behaviour. Journal of the Royal Society, Interface, 18(176), 20201035.

KAMALİPOUR, H., & PEİMANİ, N. (2020). Informal Urbanism in The State Of Uncertainty: Forms Of Informality And Urban Health Emergencies. Urban Design International, 1–13.

LEİVA, G. DE C., SATHLER, D., & FİLHO, R. D. O. (2020). Urban Structure And Population Mobility: Implications For Social Distance And Dissemination Of Covid-19. Revista Brasileira de Estudos de Populacao, 37, 1–22.

LUAN, S., YANG, Q., JİANG, Z., & WANG, W. (2021). Exploring The İmpact Of COVID-19 On İndividual’s Travel Mode Choice İn China. Transport Policy, 106, 271–280.

MOLLOY, J., SCHATZMANN, T., SCHOEMAN, B., TCHERVENKOV, C., HİNTERMANN, B., & AXHAUSEN, K. W. (2021). Observed İmpacts Of The Covid-19 First Wave On Travel Behaviour İn Switzerland Based On A Large GPS Panel. Transport Policy, 104, 43–51.

MORACİ, F., ERRİGO, M. F., FAZİA, C., CAMPİSİ, T., & CASTELLİ, F. (2020). Cities Under Pressure: Strategies And Tools To Face Climate Change And Pandemic. Sustainability (Switzerland), 12(18).

ORSKİ, C. K. (1975). Paratransit: The Coming Of Age Of A Transportation Concept. Transportation, 4(4), 329–334.

OZBİLEN, B., WANG, K., & AKAR, G. (2021). Revisiting The İmpacts Of Virtual Mobility On Travel Behavior: An Exploration Of Daily Travel Time Expenditures. Transportation Research Part A: Policy and Practice, 145, 49–62.

PARDO, C. F., ZAPATA-BEDOYA, S., RAMİREZ-VARELA, A., RAMİREZ-CORRALES, D., ESPİNOSA-OVİEDO, J. J., HİDALGO, D., ROJAS, N., GONZÁ-LEZ-URİBE, C., GARCÍA, J. D., & CUCUNUBÁ, Z. M. (2021). COVID-19 And Public Transport: An Overview And Recommendations Applicable To Latin America. In Infectio (Vol. 25, Issue 3, pp. 182–188). Asociacion Colombiana de Infectologia.

ROOS, D., & ALSCHULER, D. (1975). Paratransit - Existing İssues And Future Directions. Transportation, 4(4), 335–350.

VİCKERMAN, R. (2021). Will Covid-19 Put The Public Back İn Public Transport? A UK Perspective. Transport Policy, 103, 95–102.

WOOLF, S. E., & JOUBERT, J. W. (2013). A People- Centered View on Paratransit in South Africa. Cities, 35, 284–293.

İndir

Yayınlanmış

2023-08-03

Nasıl Atıf Yapılır

Akı Yaman, M., Erbaş, A. E., & Alpkökin, P. (2023). COVID-19 sonrası kentlerde ulaşım planlamasında ara toplu taşımanın önemi. JOURNAL OF AWARENESS, 8(3), 321–337. https://doi.org/10.26809/joa.2086

Sayı

Bölüm

Araştırma Makaleleri