Supplementary Files
Anahtar Kelimeler
Benlik
Oyuncu
Nasıl Atıf Yapılır
Özet
Bu makalede, oyunculukta fiziksel eylemler yöntemiyle ilerleyen çağdaş oyunculuk tekniklerinde bir sahneleme biçimi olarak uygulanan doğaçlamanın, oyuncunun gündelik yaşamında farklı disiplinlerde (sosyoloji, psikoloji ve antropoloji) ifade edilen benlik pratikleri ile nasıl bir etkileşim içerisinde olduğu araştırılmıştır. Fiziksel eylemler yönteminde doğaçlama çalışmalarına çoğunlukla oyuncunun öz-benliğinin ortaya çıkarılması nedeniyle başvurulmuştur. Ancak bu hedefin, diğer disiplinlerin bakış açısından ne ölçüde başarıya ulaşabileceği ve bu yaklaşımın gerekliliği tartışılmamıştır. Anlık tepkiler geliştirmesi bakımından oyuncunun yaratıcılığının ve özgünlüğünün yakalandığı düşünülen doğaçlama çalışmalarında, performansını etkileyen ve gündelik yaşamında benimsediği benlik pratiklerini şekillendiren birçok değişken dinamik bulunmaktadır. Bu çalışmada, oyuncunun kimliğini ve gündelik yaşamındaki benlik pratiklerini araştırma kapsamına alan ve aynı zamanda tiyatronun diğer disiplinlerle birlikte çalışmasına da olanak sağlayan doğaçlama çalışmalarının, provalarda ve eğitim aşamasında ne kadar etkin kullanılabileceği incelenmiştir.
Referanslar
ASSMAN, J. (2015), Kültürel Bellek, çev. Ayşe Tekin, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
BARBA, E. (1992), Ritüel Tiyatro, Yoksul Tiyatro, çev. Çiğdem Genç, Mimesis, Sayı.4, İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
BARBA, E. (2010), On Directing and Dramaturgy: Burning The House, London, New York: Routledge.
BAUMAN, Z.; RAUD, R. (2018), Benlik Pratikleri, çev. Mehmet Ekinci, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
BAUMAN, Z. (1999), Sosyolojik Düşünmek, çev. Abdullah Yılmaz, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
BROOK, P. (2007), Açık Kapı-Oyunculuk ve Tiyatro Üzerine Düşünceler, çev. Metin Balay, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
CUCHE, D. (2013), Sosyal Bilimlerde Kültür Kavramı, çev. Turgut Arnas, İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
EBERT, G. (2009), Oyunculuk Sanatında Doğaçlama, çev. Turhan Yılmaz, İstanbul: Mitos Boyut Yayınları.
EDWARDES, M.P.J. (2020), The Origins of Self: An Anthropological Perspective, UK: UCL Press.
ERGÜN, S. (2013), Çağdaş Doğaçlama, İstanbul: Mitos Boyut Yayınları.
EVANS, J.R. (1989), Experimental Theatre, London, New York: Routledge.
GECAS, V. (1982), The Self-Concept, Annual Review of Sociology, Sayı.8, s.1-33.
GROTOWSKI, J. (1992), İlkeler, çev. Sevilay Saral, Mimesis, Sayı.4, İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
GOFFMAN, E. (2014), Günlük Yaşamda Benliğin Sunumu, çev. Barış Cezar, İstanbul: Metis Yayınları.
SHULMAN, D.; HEWITT, J.P. (2019), Benlik ve Toplum-Sembolik Etkileşimci Sosyal Psikoloji, çev. Büşra Aktaş, İstanbul: Bilge Kültür Sanat.
SPOLIN, V. (2013), Improvisation for Theatre, U.S.A: New Albany Press.
WATSON, I. (1995), Towards a Third Theatre, London, New York: Routledge.
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Telif Hakkı (c) 2021 Holistence Publications