“REKREAKTİF ALAN" VE "REKREASYON ALANI” KAVRAMLARININ MEKÂNSAL PLANLAR BAĞLAMINDA DEĞERLENDİRİLMESİ

Özet

Yeşil alanların alansal olarak yeterliliğinin, donatımının, niteliğinin ve kent içerisindeki dağılımının ekolojik bütünlük içerisinde, şehircilik ilke ve prensipleri ile kamu yararı gözetilerek planlanması gerekmektedir. Bu kapsamda konu ile ilgili yürürlükte olan ve mevcut İmar Mevzuatı'na ait uyulması gereken kanun ve yönetmelikler bulunmaktadır. Yetkili kurumlar, mekânsal planların yapımında söz konusu yasal mevzuata uymakla yükümlüdür. Ancak bazı durumlarda; uygulama süreçlerinde birtakım karışıklıklar olmakta ve yönetmeliklerdeki tanımlar net olarak dikkate alınmamaktadır. Buradan hareketle, çalışma kapsamında birbiriyle sıklıkla karıştırılan "rekreaktif alan" ve "rekreasyon alanı" kavramları karşılaştırmalı örnekler üzerinden incelenmiş ve mekânsal planlar yapım yönetmelikleri çerçevesinde değerlendirilmiştir. Bu makale ile amaçlanan özellikle nazım ve imar planı ölçeğinde plan yaparken ilgili kamu kurumlarının rekreaktif alan ile rekreasyon alanı kavramları arasında tanımlar ve yasal statüler yönüyle farkındalığını sağlamaktır. Bu çalışmanın sonucunda, mevcut yasal çerçeve açısından, rekreaktif alan kavramı ile rekreasyon alanı kavramlarının birbirinden farklı tanımları ve anlamları olduğu görülmüştür. Rekreasyon alanlarında özel mülkiyete konu olabilecek şekilde belli koşullarda yapılaşmaya olanak sağlanmakta, buna karşın kıyı kullanımına ait bir kavram olan rekreaktif alanlarda yapılaşmaya olanak verilmemektedir. Sonuç olarak, özellikle idari yargıda bir çekişme konusuna yol açmamak için mekânsal plan yapım süreçlerinde, tanımlardaki bu farklılıklara dikkat edilmesi gerekmektedir.