SULTAN VELED DİVÂNI’NDA BULUNAN MUVAŞŞAHLAR


Özet Görüntüleme: 190 / PDF İndirme: 359

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.26809/joa.4.019

Anahtar Kelimeler:

Sultan Veled, Mevlevilik, Divân Edebiyatı, Şiir, Muvaşşah

Özet

Sultan Veled yaşadığı devrin büyük entelektüel şahsiyetlerinden birisidir. Babasının mirasını fevkalade bir şekilde değerlendirmiş ve mükemmel teşkilatçılığı vasıtasıyla bu mirası günümüze kadar ulaştırmıştır. Onun entelektüel şahsiyetinin mühim bir bölümünü  şiire olan ilgisi ve şairliği tamamlamaktadır. Dört dilde -Farsça, Türkçe, Arapça ve Rumca- ortaya harika manzumeler koyan Sultan Veled’in tıpkı babası gibi Anadolu’da gelişen Türk edebiyatına katkısı her yönüyle muazzamdır. Klasik şiirin hemen hemen bütün tür ve şekilleriyle divânını süsleyen Sultan Veled, muvaşşah türünü de kullanarak bu türün Anadolu’daki ilk örneklerini vermiştir. Divânda bulunan muvaşşah kasideler; Alemeddin Kayser, Mecdeddin Ali bin Muhammed, Şerefeddin İbn-i Hatıreddin, Tâceddin Hüseyin ve Ekmeleddin Müeyyed Nahcivanî hakkındadır

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

AYDIN, Ş. ve MUSİÇ, E. (2015), Sultan Veled Divânı Tercümesi, Mevlana Üniversitesi, Mevlana Sosyal Araştırmalar Merkezi Yayınları, Konya.
ÇAYIRDAĞ, Mehmet (1997), “Kayseri’de Pervane Bey Medresesi”, Vakıflar Dergisi, Sayı: 26, s. 225-236.
DEĞİRMENÇAY, Veyis (2014), “Sultan Veled’in Anadolu Selçuklu Devlet Adamları ve Diğer İleri Gelenleri Methi” Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 52, s. 15-48.
DİLÇİN, Cem (1997), Örneklerle Türk Şiir Bilgisi, Türk Dil Kurumu, 4. Bs., Ankara.
Divân-ı Sultan Veled (1338), Ba-mukaddime-i Said-i Nefisî, Neşreden: Kitab-füruşî-i Rudekî, Tahran.
ERKAYA, Mahmud Esad (2018), “Kübreviyye Tarikatı Şeyhi Seyfeddin el-Bâharzî’nin (ö. 659/1261) Esrârü’l-erbaîn li-ahyâri’s-sâirîn Adlı Kırk Hadisi ve Hadislerde Muvaşşah (Akrostiş) Uygulaması”, Çukurova Üniversitesi, İlahiyat Fakültesi Dergisi, Cilt: 18, Sayı: 2, s. 825-871.
İZGİ, Cevat (1994), “Ekmeleddin en-Nahcuvânî”, Diyanet İslam Ansiklopedisi, Cilt 10, s. 548-49.
KARABEY, Turgut (2007), “Divân Şiirinde Sapmalar”, A.Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, Sayı: 32, s. 15-38, Erzurum.
KAYA, Hasan (2013), “Divân Şiirinde Harf ve Kelime Oyunlarına Dair Bir Tasnif Denemesi”, İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, Cilt 48, Sayı: 48, s. 71-114.
KESKİN, Mustafa (1996), “Kayseri’de İki Mevlevî Tekkesi”, Erciyes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 7, s. 219-223.
KOCAKAPLAN, İsa (1992), Açıklamalı Edebî Sanatlar, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, Milli Eğitim Basımevi, İstanbul.
KÜÇÜK, Osman Nuri (2003), “Mevlânâ’nın Yöneticilerle İlişkileri ve Moğol Casusluğu İddiaları I”, Tasavvuf, İlmi ve Akademik Araştırma Dergisi, Sayı: 11, Ankara, s. 259-321.
MERÇİL, Erdoğan (2008), “Sâhib Ataoğulları”, Diyanet İslam Ansiklopedisi, Cilt 35, s. 518.
ÖZTOPRAK, Nihat (2006), “Bursalı Feyzî Efendi’nin Elifnameleri”, İstanbul Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, Cilt 35, Sayı: 35, s. 135-167.
SARAÇ, A. Yekta (2007), Klasik Edebiyat Bilgisi Belâgat, 3F yayınevi, 6. Bs., İstanbul.
TAŞKESENLİOĞLU, Lokman (2017), “Divân Edebiyatında Elifnameler ve Bilinmeyen İki Elifname Örneği: Memi Can Saruhânî ve Ömer Karîbî Elifnameleri”, Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi [TAED], 58, Erzurum, s. 159-202.
TAVUKÇU, Orhan Kemal (2008), “Muvaşşah (Akrostiş)”, Kültür Tarihimizde Gizli Diller ve Şifreler, Picus Yay., İstanbul, s. 220-235.
YEKBAŞ, Hakan (2012), “Divân Şairinin Sessiz ve Gizli Anlatımı: Muvaşşah”, Turkish Studies, International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 7/3, s. 2649-2700.

İndir

Yayınlanmış

2019-04-30

Nasıl Atıf Yapılır

AYDIN, Şadi. (2019). SULTAN VELED DİVÂNI’NDA BULUNAN MUVAŞŞAHLAR. JOURNAL OF AWARENESS, 4(2), 249–266. https://doi.org/10.26809/joa.4.019

Sayı

Bölüm

Araştırma Makaleleri