MODERN SANATTA GÖSTERİLEMEYENİN GÖSTERİLMESİ

Özet

Batı düşün dünyasının dünyayı tam olarak temsil edecek mükemmel ussallıkta bir dil yaratma isteği, gerçekliği bir kavram ya da sanat yapıtında yeniden üretme yönünde büyük bir temsil sürecine sokmuştur. Ama 1900’lerde başlayan bir dizi değişim sonucunda gerçeklik algısında köklü dönüşümler yaşanmıştır. Artık gerçek dediğimiz şey dolaysız bir kendiliğindenlik içinde kavranmıyordu.  Empresyonist resimle beraber gerçekliği algılayış biçimimiz resmin konusuna dahil olmuş, yani algılayan ve algılanan arasındaki ilişki soruşturmaya muhtaç hale gelmiştir. Kübizm ile bu ilişki içinde şeyleri algılayışımızın kesinlik içermediği,  algılayanın da algılananın da kuşkulu olduğu sonucuna varılmıştır. Modern Sanatın daha doğru bir algılayış için giriştiği tüm denemeler, sanatsal önermeler sonunda başarısızlık hissinden kurtulamadı.

 Tüm bu sürecin sonunda bu temsilin mümkün olmadığına ilişkin bir inanç, fikir ortaya çıkmıştır. Batı sanatı bu noktadan itibaren yeni bir olguyu gündemine almıştır. Eğer böyle bir temsil mümkün değilse, belki de yapılacak yegâne şey temsil edemediğimizi göstermekti. Bu gösterimin negatif kutbuydu. Böylece sanat tarihinde negatif bu gösterimin soyut, sembolik biçimleri çıktığı görülecektir.

Anahtar Kelimeler: Modernizm, sanat, temsil, sembolik, soyut