RÖNESANS SANATINDA AT İMGESİ VE TEMSİLİ

Özet

At, sanat tarihinde insan figüründen sonra en çok betimlenen imgelerden biridir. Atlar ilk defa Antik Yunan ve Roma sanatında anatomik doğruluk ve sanatsal bir ifade ile betimlenmişdir. Klasik sanatın orta çağ boyunca kaybolan teknik ve biçimsel bilgileri Rönesans’la birlikte yeniden ortaya çıkmış ve at figürleri tekrar yetkin bir biçimde sanatta yer almışdır. Rönesans sanatında at imgesi kullanım alanı ve biçimine göre farklı anlamlar taşımaktadır. Paolo Uccello’nun San Romano Savaşı’nı konu alan büyük kompozisyonlarında orduların askeri gücünü temsil eden atlar, dini resimlerde beyaz at olarak ortaya çıkıp saflığın ve iyiliğin sembolü olmuşlardır. Equestrian portre ve anıt heykellerin bir türe dönüşmesiyle birlikte, at imgesi siyasi ve askeri gücü temsil ederken sanat eserine, yücelik ve soyluluk etkisi katmıştır. Leonardo da Vinci at figürünü hareket ve anatomik olarak doğruluk unsurlarıyla geliştirmiş ve atların ifadeleri aracılıylığla çalışmalarına duygusal bir boyut katmıştır. 16. yüzyılda Tiziano sanat tarihindeki ilk yağlı boya equestrian porteyi yapmıştır.  Geç Rönesans sanatçıları at figürlerini büyük kompozisyonlara hareket ve dinamizim etkisi yaratmak amacıyla sıklıkla kullanılmışlar ve sonrasındaki sanat akımlarında benzer konuların oluşmasına sebep olmuşlardır.

Anahtar Kelimeler: At, Temsiliyet, Rönesans, İmge, Sanat