SASANİ KÜLTÜRÜ VE İSLAM’IN ÇATIŞMA ALANI: İRAN


Özet Görüntüleme: 276 / PDF İndirme: 491

Yazarlar

  • Şadi AYDIN Mevlana Üniversitesi/TÜRKİYE

DOI:

https://doi.org/10.26809/joa.2018445556

Anahtar Kelimeler:

Fars Kültürü, İran Tarihi, Sasaniler, İslam, Şiîlik

Özet

Bugün İran’ın Ortadoğu’da güçlü bir biçimde bulunması ve özellikle Irak ve Suriye’de ısrar etmesi basit bir hadise değildir. Sasani jeopolitiği bugün Şiî/İran jeopolitiğine dönüşmüştür. Sasanilerin başkenti meşhur Medayin şehri bugün Bağdat civarında olmakla birlikte ehl-i beyt imamlarının da birçoğunun Irak’ta bulunması bu coğrafyayı İran için daha da önemli bir hale getirmektedir. Tarih boyunca siyasi bir coğrafya olan Irak ve Ortadoğu toprakları bugün de siyasi oyunların sahnesidir. Kanuni Sultan Süleyman’ın 1534’te Bağdat’ı fethetmesiyle birlikte Irak Osmanlı hâkimiyeti altına girdi. Bu zaman dilimi içinde kendi iç karışıklıklarıyla uğraşan ve genel itibarıyla aradaki birkaç küçük istisnai dönem dışında İslam sonrasında Türk hanedanlar tarafından idare edilen İran, Bağdat’ı yeniden ele geçirebilmek için bazı küçük girişimlerden başka bir çabaya malik olmamıştır. İran’ın, tarih boyunca kuzeyde Turanlılar/Türkler ile çokça kavgaları olmuştur. Batıda Rumlarla mücadelede bulunmuş, hususen VII. asırda bu mücadeleler sonucunda yorgun düşmüş, neticede, görmezden geldiği ve kıymet vermediği Arap/İslam fetihleri sonucunda 450 yıllık Sasani imparatorluğu hak ile yeksan olmuştur. Elbette, maddi varlığını bu fetihler neticesinde kaybeden İran, Sasani/Fars ruhunu bir şekilde canlı tutmayı başarmış ve bugün o ruh eski Sasani coğrafyasını uyandırmaya çalışmaktadır.

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

AHMEDOV, Şahin (2001), Sasani Kültürü’nün Şia’nın Teşekkülündeki Rolü, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
BEDİR, Ahmet (1995), İsnaaşeriye Şiası ve Hadis Usulü, Harran Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
CAHEN, Claude (1982), “Osmanlılar’dan Önce Anadolu’da Şiîlik Problemi”, Çeviren: Sabri Hizmetli, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi, İslâm İlimleri Enstitüsü Dergisi, Sayı 5, s. 307-319.
ECER, Ahmet Vehbi (1983), “Şia ve Doğuşu”, Erciyes Üniversitesi, İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı 1, s. 131-141.
HASAN, Münir (2002), Âlûsî’nin Şia’ya Karşı Reddiyesi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
İRANŞEHR, Kazımzâde (1320 h.ş.), Tecelliyat-ı Ruh-i İrani, Bungah-ı Bazargani Pervin, Tahran.
İTTİHAD İlmi Araştırma Heyeti (1995), Risale-i Nur’da Alevilik ve İmamet Meselesi, İttihad Yayıncılık, İstanbul.
KAPLAN, Doğan (2008), “Şiîliğin İran Topraklarında Egemenliği: Safeviler Öncesi Arka Plan ve Safevi Dönemi Şiîleştirme Politikaları”, Marife, Yıl 8, Sayı 3, Kış, s. 183-203.
ONAT, Hasan (1989), “Şiîlik ve Günümüz Şiîliğinde Bazı yeni Yaklaşımlar”, İslami Araştırmalar, Cilt 3, Sayı 3, s. 122-138.
ONAT, Hasan (2013), “İran İslam Devrimi ve Şiîlik”, Mezhep Araştırmaları, VI/2, Güz, s. 223-256.
ÖNGÖREN, Reşat (1995), “Sünni Bir Tarikattan Şiî Bir Devlete: Safeviye Tarikatı ve İran Safevi Devleti”, Bilgi ve Hikmet, Sayı 11, s. 82-93.
ÜZÜM, İlyas (1998), “Sünnî-Şiî Yakınlaşması: Dârü’t-Takrîb Tecrübesi”, İslâm Araştırmaları Dergisi, Sayı 2, s. 171-185.

İndir

Yayınlanmış

2018-10-31

Nasıl Atıf Yapılır

AYDIN, Şadi. (2018). SASANİ KÜLTÜRÜ VE İSLAM’IN ÇATIŞMA ALANI: İRAN. JOURNAL OF AWARENESS, 3(4), 65–76. https://doi.org/10.26809/joa.2018445556

Sayı

Bölüm

Araştırma Makaleleri