TÜRKİYE'DE BİLGİ EDİNME HAKKI: BÜYÜKŞEHİR BELEDİYE WEB SAYFALARI ÜZERİNDEN BİR DEĞERLENDİRME


Özet Görüntüleme: 325 / PDF İndirme: 279

Yazarlar

  • Filiz TUFAN EMİNİ Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi/TÜRKİYE
  • Çağlar Eren AYAZ Öğrenci/Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi/TÜRKİYE

DOI:

https://doi.org/10.26809/joa.2018.4

Anahtar Kelimeler:

Bilgi- Bilgi Edinme Hakkı- Açıklık- Şeffaflık- Büyükşehir Belediyeleri

Özet

Bu çalışma, Türkiye'de bilgi edinme hakkının gelişimini ve geldiği son durumu 30 büyükşehir belediyesinin web sayfaları üzerinde yapılan bir inceleme üzerinden değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Elde edilen sonuçlar, bilgi edinme hakkına ilişkin yasal ve yönetsel düzenlemelerin büyükşehir belediyelerinde uygulamaya aktarılmasında sorunlar olduğunu ortaya koymaktadır. Bilgi Edinme Hakkı Kanununun Uygulanmasına İlişkin Esas ve Usuller Hakkında Yönetmelik hükümleri gereği web sitesinde yayımlanması gereken bilgi ve belgeler, birçok büyükşehir belediyesi tarafından yayımlanmamaktadır. Daha demokratik ve şeffaf bir yönetimden bahsedilebilmesi açısından, bilgi edinme hakkı kullanımının önündeki engeller ortadan kaldırılmalı, yasal ve yönetsel düzenlemelerin uygulamaya yansıtılması sağlanmalıdır.

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

AYANOĞLU, Taner (2006), “4982 Sayılı Bilgi Edinme Hakkı Kanununun Değerlendirilmesi”, Vatandaşın Bilgi Edinme Hakkı Uluslararası Konferansı Konferans Tutanakları, TESEV Yayınları, İstanbul.
Başbakanlık (2002), Kamu Yönetimi Temel Kanunu Tasarısı, http://www.igb.gov.tr/Kutuphane/10%202003%20KYYY%20II.pdf, (Erişim Tarihi: 22.11.2017).
ÇOLAK, N. İlker (2005), “Bilgi Edinme Hakkı Önemi ve Bilgi Verme Yükümlülüğü”, E-Akademi Hukuk Ekonomi ve Siyasal Bilgiler Aylık İnternet Dergisi, Sayı 39, Mayıs.
GRIMMELIKHUIJSEN, Stephan ve FEENEY, Mary K. (2016), “Developing and Testing an Integrative Framework for Open Government Adoption in Local Governments”, Public Administration Review, Vol. 77, Issue 4, ss. 579-590.
HASDEMİR, Tuğba Asrak (2014), “Türkiye’de Kamusal İletişim ve Bilgi Edinme:10 Yılın Ardından Panoramik Bir İnceleme”, Amme İdaresi Dergisi, Cilt 47, Sayı 3, Eylül 2014, s.111-144.
İBİŞ, Hatun ve AKDAĞ, Mustafa (2015), “Bilgi Edinme Kanunundan Yararlanma Sıklığı: Erciyes Üniversitesi Örneği (2011-2014)”, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 38, ss. 157-174.
Kalkınma Bakanlığı (2003), 58. Hükümet Acil Eylem Planı, http://www.kalkinma.gov.tr/Lists/EylemVeDigerPlanlar/Attachments/13/58.HukumetAcilEylemPlani.pdf, (Erişim Tarihi: 22.11.2017).
KAYA, Cemil (2005), İdare Hukukunda Bilgi Edinme Hakkı, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
KUNTBAY, İhsan (Çev.) (1978), “İdarenin İşlemleri Karşısında Bireyin Korunması Hakkında Karar”, Amme İdaresi Dergisi, Cilt 11, Sayı 4, ss. 3-11.
MALAMUD, Carl (2010), “By the People”, Open Government Collaboration Transparency and Participation in Practice, Ed. Daniel Lathrop ve Laurel Ruma, O'Reilly Media Inc, CA.
MENDEL, Toby, (2008) “Freedom of Information: A Comparative Legal Survey”, Second Edition, Unesco, Paris.
ÖNEN, Mustafa (2016), “Kamu Yönetiminin Denetlenmesinde Dilekçe ve Bilgi Edinme Hakkının Kullanılması: Kamu Denetçiliği Kurumu ile İsveç Parlamento Ombudsmanlığına Yapılan Şikayetlerin Değerlendirilmesi”, Social Sciences, 11(2), ss. 62-84.
ROBERTSON, K.G. (1999), Secrecy and Open Government, Why Governments Want You to Know, Macmillan Press Ltd, London.
SAYOGO, Djoko Sigit, PARDO, Theresa A. ve COOK, Meghan (2014), “A Framework for Benchmarking Open Government Data Efforts”, 47th Hawaii International Conference on System Science.
SOYKAN, Cavidan (2006), “Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi İçtihatlarında Bilgi Edinme Hakkı: Özel Hayatın Gizliliği X İfade Özgürlüğü”, A.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi İnsan Hakları Merkezi Çalışma Metinleri III, http://www.ihmpolitics.org/files/metinler/soykan.pdf, (Erişim Tarihi: 22.11.2017).
ŞENGÜL, Ramazan (2014), “Avrupa Konseyi Belgelere Erişim Özgürlüğü Sözleşmesi Karşısında Türkiye’de Bilgi Edinme Hakkı”, Amme İdaresi Dergisi, Cilt 47, Sayı 3, ss. 91-110.
TANSUĞ, Çağla (2003), “4982 Sayılı Kanun Uyarınca Bilgi Edinme Hakkının İçeriği”, Galatasaray ÜHFD, Yıl: 2, Sy. 1, ss. 121-134.
TBMM (2003), “Bilgi Edinme Hakkı Kanunu Tasarısı ile Avrupa Birliği Uyum ve Adalet Komisyonları Raporları (1/632)”, https://www.tbmm.gov.tr/bilgiedinme/bilgi_edinme_komisyon_raporu.pdf, (Erişim Tarihi: 22.11.2017).
YAĞMURLU, Aslı (2007), “Bilgi Edinme Kanunu ve Halkla İlişkiler”, Amme İdaresi Dergisi, 40(4), ss. 63-79.
YERGÖK, Mehmet Ziya (2003), TBMM Tutanak Dergisi, Dönem:22, Cilt:27, Yasama Yılı:2,
Birleşim, 9 Ekim, https://www.tbmm.gov.tr/tutanaklar/TUTANAK/TBMM/d22/c027/tbmm22027005.pdf, (Erişim Tarihi: 22.12.2017).
YILDIRIM, Ramazan (1998), “İdare Hukuku Açısından Bilgi Edinme Hak ve Özgürlüğü”, T.C. Başbakanlık İdari Usul Kanunu Hazırlığı Sempozyumu (17-18 Ocak 1998), Ankara, ss. 227-238.
Yönetmelik (2004), Bilgi Edinme Hakkı Kanununun Uygulanmasına İlişkin Esas ve Usuller Hakkında Yönetmelik, T.C. Resmî Gazete, Sayı:25445.

İndir

Yayınlanmış

2018-02-21

Nasıl Atıf Yapılır

TUFAN EMİNİ, F., & AYAZ, Çağlar E. (2018). TÜRKİYE’DE BİLGİ EDİNME HAKKI: BÜYÜKŞEHİR BELEDİYE WEB SAYFALARI ÜZERİNDEN BİR DEĞERLENDİRME. JOURNAL OF AWARENESS, 3(1), 13–26. https://doi.org/10.26809/joa.2018.4

Sayı

Cilt 3 Sayı 1 (2018)

Bölüm

Araştırma Makaleleri

Lisans

Yazarlar, makale Journal of Awareness’de yayınlanmak üzere kabul edildiğinde.makalenin içeriğindeki tüm telif haklarını, Rating Academy Ar-Ge Yazılım Yayıncılık Eğitim Danışmanlık ve Organizasyon Ticaret Ltd. Şti’ne devrederler. Yazarlar, patent hakları gibi telif hakkı dışındaki tüm mülkiyet haklarını saklı tutar.

Bu makalede yazar olarak listelenen herkes çalışmaya önemli, doğrudan, entelektüel katkılar yapmış olmalı ve bunun için kamu sorumluluğu almalıdır.

Bu makale daha once yayınlanmamış ve başka dergilerde yayınlanmak üzere gönderilmemiştir.