MONTAJ VE KOLAJ KAVRAMLARI BAĞLAMINDA 20.YÜZYIL’DA SİNEMA VE RESİM SANATINDA GELİŞEN YENİ BİÇİM ARAYIŞLARI

Özet

1939 yılında fotoğrafın icadı ve 1895'de sinema teknolojisinin gelişmesiyle birlikte özellikle
resim sanatı, değişim ve bir bakıma gelişim yaşamaya başlamıştır.Bu sayede doğayı taklit etme
(mimesis) fikrine olan bağımlılığından kurtulmayı başaran resim sanatı bu görevi fotoğrafa
devrederek, kendisine yeni bir yol bulmayı amaçlamıştır. Ressamlar, üretim ve anlatım yöntemlerini
gözden geçirmiş ve resmin kendi estetiği üzerine yeni fikirler üretmişlerdir.
D. W. Griffith ve George Melies, sinema teknikleri üzerine birçok deney yapmış ve gelişiminde
önemli bir rol oynamıştır.Griffith'in anlatımı güçlendirmek adına filmlerinde yaptığı kesmeler daha
sonra Sovyet sinemacıları tarafından "montaj" olarak tanımlanan yöntemin temelini oluşturmaktadır.
Aynı dönemde Pablo Picasso ve Georges Braque'da resim sanatı adına önemli adımlar
atmaktaydılar.Picasso ve Kübizmin diğer temsilcileri nesneleri gözle görüldükleri biçimde resmetme
kaygısı taşımamışlardır. Amaçları nesneyi kopya etmek değil onu baştan düzenlemektir.Tualin üzerine
yerleştirdikleri resim dışı öğeler ile resmedilen objeyi farklı kavramlarla ilişkilendirdikleri "kolaj"
tekniği, resimde yeni bir zaman ve mekan algısı yaratmaktadır.
Tarihsel olarak aynı dönemde ortaya çıkmış bu iki kavram, resim ve sinema için bütünün
oluşturulmasında izlenecek yöntem ile ilgili benzer çözümler üretmektedirler.
Bu bağlamda bu çalışmada literatür ve görsel tarama yöntemleriyle, “montaj” ve “kolaj”
kavramlarının dönemin sinema ve resim sanatı üzerindeki etkileri, benzerlik içeren ve ayrışan
yönleriyle incelenecektir.