Peyzaj analizinde değer elemanının irdelenmesi
Özet Görüntüleme: 119
/ 
PDF İndirme: 153
DOI:
https://doi.org/10.26809/joa.7.2.01Anahtar Kelimeler:
Temel tasarım - değer elemanı- tinsel yaklaşım- tasarım - alan analiziÖzet
Çalışma, tasarımcı adaylarına verilen bir proje konusunun tasarımcıların sahip olduğu tinsel yaklaşımlar ile değerlendirilmesi üzerine kurgulanmıştır. Tasarımcılar kendilerine verilen konuyu temel tasarım elemanlarından biri olan “değer” ilkesini kullanarak çalışma alanına yönelik yapılan alan analizini tinsel yaklaşımlarla değerlendirerek iki farklı alan analiz modeli (renkli ve renksiz) geliştirmişlerdir. Çalışmada tasarımcılardan istenilen soyut düşünceleri somutlaştırarak peyzaj mimarlığı projelerinin ilk aşamasında kullanılan alan analizine farklı bir kavramsal açıdan ele almalarıdır. Bu doğrultuda ele alınan alan analizi yaklaşımlarında tasarımcıların doğaya sıklıkla öykündüğü gözlemlenirken sahip oldukları tinsel yaklaşımlarıda rahatlıkla tasarıma aktarabildikleri görülmüştür. Sonuç olarak bireylerin sahip olduğu tinsel yaklaşımının hem peyzaj mimarlığı eğitiminde verilen proje tasarım eğitimi ile birleştirebildikleri hem de tasarımlarında “doğaya öykünme ile bireysel özgünlük” ün bir arada kullanılabilecekleri görülmüştür.
İndirmeler
Referanslar
ALTINTAŞ, O. (2007). Sanat Eğitimi ve Çağdaş Türk Resminde Nü. Ankara: Sur Yayınları.
ARNHEİM, R. (1969). Visual hinking. Berkeley:MA: MIT Press.
BOGENÇ, Ç. (2020). A Studio Experience in Basic Desıgn. Current Researches in Architecture and Engineering Sciences. Iksad Publishing House. ISBN: 978-625-7687-10-2. s:23-35.
BOUCHARENC, C.G. (2006). Research on Basic Design Education: An International Survey. International Journal of Technology and Design Education, (16):1-30.
COOPER, R. (2019). Design Research – Its 50-year Transformation. Design Studies, (65):6-17.
GÜNEŞ, S., & KESTİ, H. (2018). Katılımcı Tasarımın Felsefi Kökenlerine Dair Bir Soruşturma ve Hartmann’ın Yeni Ontolojisi, Sanat Tarihi Dergisi, Aralık, 193-209.
DEMİRKAN, H. (2010). From theory to practice opinions. In A.Williams, M. J.Ostwald, & H. H.Askland (Eds.), Creativity, design and education. Theories positions and challenges, 56–59.
DİNO GÜRSEL, İ. (2012). Creative Design Exploration by Parametric Generative Systems in Architecture. METU Journal of Faculty of Architecture, 29(1):207-224.
ERSOY, M. (2016). Kentsel Planlama Kuramları, İmge Kitabevi Yayınları, ISBN: 978-975-533-521-6, 440s.
FİEDLER, J., & FEIERABEND, P. (2000). Bauhaus, Berlin: Published by Konemann.
FROMM, E. (2004). Çağdaş Toplumların Geleceği, Arıtan Yayınevi, ISBN:9789757582298, 144s.
FRY, T. (1999). A New Design Philosophy: An Introduction to Defuturing, ISBN:0868407534 9780868407531, Published by University of New South Wales Press Ltd. Sydney 2052, 304p.
LEACH, N. (2009). Digital Morphogenesis, Architectural Design, 79(1), 33-37.
LESTER, D. (2013). Measuring Maslow’s Hierarchy of Needs. Psychological Reports, 113(1), 15-17.
LOVE, T. (2000). Philosophy of Design: A Metatheoretical Structure for Design Theory. Design Studies, (21):293–313.
NAS, H. (2015). Şiir Sanatında “Soyutlama ve Einfühlung”-Sezai Karakoç Örneği, Yeni Türk Edebiyatı Dergisi, 11, Nisan, 91-95.
POTTEIGER, M., & PURINTON, J. (1998). Landscape Narratives: design practices for telling stories (New York & Chichester), 3-5.
SARIOĞLU, G. (2016). Temel Tasarım Eğitimi: Bir ders planı örneği. Planlama, 26(1): doi: 10.5505/planlama.2016.52714.
SAUSMAREZ, M. (1964). Basic Design: The Dynamics of Visual Form. A Studio Vista/Van Nostrand Reinhold art paperback, 16-42.
SILBERNAGEL, J. (2005). ‘Bio-regional patterns and spatial narratives for integrative landscape research and design’, in From Landscape Research to Landscape Planning: aspects of integration, education, and application, ed. B. Tress (New York), 107–18.
RANJAN, M.P. (2005). Lessons from Bauhaus, Ulm and NID: Role of Basic Design in PG Education, DETM Conference at the National Institute of Design, Ahmedabad.
TOKMAN, L. Y. (1999). Researching the effects of computer technology on architectural undergraduate education, doctoral thesis, Yıldız Technical University Department of Architecture, Architecture Program in Computer Environment, İstanbul, 74-75.
TUNALI, İ. (2020). Tasarım Felsefesi. Mak Grup Medya Pro. Rek. Yay. A.Ş. ISBN: 978-625-44420-5-6, 170s.
YARDIMCI, İ., & GÜVENÇ, D. (2016). The Position of Balance as a Design Principle in Ceramics Art. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(3).
YANG, X., CHENG, P. Y., LİN, L., HUANG, Y. M., & REN, Y. (2019). Can an integrated system of electroencephalography and virtual reality further the understanding of relationships between attention, meditation, flow state, and creativity? Journal of Educational Computing Research, 57 (4), 846–876.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 1970 Holistence Publications
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Yazarlar, makale Journal of Awareness’de yayınlanmak üzere kabul edildiğinde.makalenin içeriğindeki tüm telif haklarını, Rating Academy Ar-Ge Yazılım Yayıncılık Eğitim Danışmanlık ve Organizasyon Ticaret Ltd. Şti’ne devrederler. Yazarlar, patent hakları gibi telif hakkı dışındaki tüm mülkiyet haklarını saklı tutar.
Bu makalede yazar olarak listelenen herkes çalışmaya önemli, doğrudan, entelektüel katkılar yapmış olmalı ve bunun için kamu sorumluluğu almalıdır.
Bu makale daha once yayınlanmamış ve başka dergilerde yayınlanmak üzere gönderilmemiştir.
