Dijitalleşmenin çevresel belirsizlik ortamında çevikliğe etkisi*

Ümran Güler; Rukiye Sönmez

doi:10.15637/jlecon.2149

Yazarlar

Ümran Güler Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi / Türkiye https://orcid.org/0000-0002-7243-812X
Rukiye Sönmez Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi / Türkiye https://orcid.org/0000-0002-3262-9896

DOI:

https://doi.org/10.15637/jlecon.2149

Anahtar Kelimeler:

Dijitalleşme- Çeviklik- Çevik Yönetim- Çevresel Belirsizlik- Bankacılık Sektörü

Özet

Dijitalleşme, günümüzde rekabet avantajının elde edilmesinde önemli bir araç olarak görülmesine rağmen firmaların dijitalleşip dijitalleşmemek konusunda bir ikileme sahip olduğu görülmektedir. Özellikle belirsizlik ortamında, rekabetçi çevrede yetkin ve esnek olabilmek, hızla yanıt verebilmek yani çevik olmak beklenir hale gelmiştir. Bu nedenle bu araştırmada dijitalleşme ve çevresel belirsizliğin çevikliği etkileyip etkilemediğini sorgulamaktadır. Araştırmanın örneklemi, dijitalleşme sürecini çevresel koşullar altında hızlandırmak zorunda kalan bankacılık sektörü olarak belirlenmiştir. Örneklemden anket yöntemi ile 262 kullanılabilir ankete ulaşılmıştır. Değişkenler arasındaki etkileri görebilmek için modeller varyans temelli eşitlik modeli ile sınanmıştır. Modellerin sınanmasında SmartPLS 3.4 istatistik paket programı kullanılmıştır. Sonuç olarak dijitalleşme, çevresel belirsizlik üzerinden çevikliğin yetkinlik, esneklik, cevap verme ve hız boyutlarını etkilediği bulunmuştur.

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

AGHINA, W., DE SMET, A., MURARKA, M., & COLLINS, L. (2015). The keys to organizational agility. McKinsey & Company.

AKDAĞ, A. (2022). “Nasıl Agile Olunur” Cesur Çevik Organizasyon Pratikleri. Seçkin Yayıncılık.

AKKAYA, B. & TABAK, A. (2018). Örgütsel Çeviklik Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. İş ve İnsan Dergisi, 5 (2), s.185-206

ARAZA, A. & ASLAN, G. (2016). Yönetimde Yeni Paradigmalar: Kurumsal Çeviklik ve İmprovizasyon. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.

BANIHASHEMI, S. A. & DAHMARDEH, N. (2010). Organizational Agility and Agile Manufacturing. European Journal of Economics, Finance, and Administrative Sciences, 27, 178-184.

BAYRAM, N. (2016). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş. Bursa, Ezgi kitabevi.

BECKER, M. C. & KNUDSEN, T. (2005). Journal of Business Research, 58(6):746-757.

BHANDARI, K. R., ZÁMBORSKÝ, P., RANTA, M., & SALO, J. (2023). Digitalization, internationalization, and firm performance: A resource-orchestration perspective on new OLI advantages. International Business Review, 102135.

BJÖRKDAHL, J. (2020). Strategies for digitalization in manufacturing firms. California Management Review, 62(4), 17-36.

CANDEMİR, G. (2020). Bankacılık Sektöründe Yeni Trendler ve Teknolojik Gelişmeler: Fintek Sektörü Üzerine Bir Uygulama, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, Bankacılık ve Sigortacılık Enstitüsü, İstanbul.

CAPPA, F., ORIANI, R., PERUFFO, E., & MCCARTHY, I. (2021). Big data for creating and capturing value in the digitalized environment: unpacking the effects of volume, variety, and veracity on firm performance. Journal of Product Innovation Management, 38(1), 49-67.

CHAKRAVARTY, A., GREWAL, R. & SAMBAMURTHY, V. (2013). Information technology competencies, organizational agility, and firm performance: Enabling and facilitating roles. Information systems research, 24(4), 976-997.

CHEN, H. & TIAN, Z. (2022). Environmental uncertainty, resource orchestration, and digital transformation: A fuzzy-set QCA approach. Journal of Business Research, 139, 184-193.

CHRISTOPHER, M. (2000). The agile supply chain: competing in volatile markets. Industrial marketing management, 29(1), 37-44.

CIAMPI, F., FARAONI, M., BALLERINI, J. & MELI, F. (2022). The co-evolutionary relationship between digitalization and organizational agility: Ongoing debates, theoretical developments, and future research perspectives. Technological Forecasting and Social Change, 176, 121383.

CUESTA, C., RUESTA, M., TUESTA, D. & URBIOLA, P. (2015). The digital transformation of the banking industry.

ÇAKIR, N. N. (2018). Endüstri 4.0 ve Çalışmanın Geleceği. Ejovoc (Electronic Journal of Vocational Colleges), 8(2), 97-105.

ÇELİK, S., & MANGIR, F. (2020). Bankacılık Sektörünün Dijitalleşmesi: Dünyada ve Türkiye’de Durum Analizi. Cyberpolitik Journal, 5(10). s.260-282.

DĄBROWSKA, J., ALMPANOPOULOU, A., BREM, A., CHESBROUGH, H., CUCINO, V., DI MININ, A., ... & RITALA, P. (2022). Digital transformation, for better or worse: a critical multi‐level research agenda. R&D Management, 52(5), 930-954.

DEMİREL, A. C. (2017). Dijital Bankacılık ve Türkiye’deki Mevcut Durumunun Analizi, YL Tezi, Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Bankacılık ve Finans Anabilim Dalı, Ankara.

DEMİRTAŞ, B. & METİN A. (2015). “Büyük veri ve pazarlamadaki dönüşüm: Kuramsal bir Yaklaşım”, Pazarlama ve Pazarlama Araştırmaları Dergisi, Sayı: 15. 1-22

FERREIRA, J. J., FERNANDES, C. I., & FERREIRA, F. A. (2019). To be or not to be digital, that is the question: Firm innovation and performance. Journal of Business Research, 101, 583-590.

FICHMAN, R., BRIAN, G., DOS SANTOS, L. & ZHIQIANG Z. (2014). Digital Innovation as a Fundamental and Powerful Concept in the Information Systems Curriculum Source: MIS Quarterly, (38)2, 329-354

GEZER, T. (2020). Dijital Dönüşüm Çeviklik Kitabı. Harvard Business Review Optimist Yayınevi

GLENN, M. (2009). Organisational agility: How Business Can Survive and Thrive in Turbulent Times. The Economist, 1-27

GÜREL, E., BULGURCU, B. & GÜREL, E. (2021). İşletmecilikte Dönüşüm: Güncel Konulardan Seçkiler, Ankara.

HAGEN, B., ZUCCHELLA, A. & GHAURI, P.N. (2019), "From fragile to agile: marketing as a key driver of entrepreneurial internationalization", International Marketing Review, (36)2, pp. 260-288. https://doi.org/10.1108/IMR-01-2018-0023

HAIR, J.F., HULT, G.T.M., RINGLE, C.M. & SARSTEDT, M. (2017). A Primer on Partial Least Squares Structural Equation Modeling (PLS-SEM), Second Edition, Sage Publication, Los Angeles.

http://finews.org/wp-content/uploads/2019/06/banking-everywhere-never-at-abank.pdf, [Erişim Tarihi: 23.03.2023].

KAPLAN, A. (2018). Endüstri 4.0, “Nesnelerin İnterneti” Akıllı İşletmeler ve Muhasebe Denetimi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 23, Endüstri 4.0 ve Örgütsel Değişim Özel Sayısı, 1561-1579.

KAYMAK, O. (2019). Dijital Bankacılık Kapsamında Türkiye’de Fintech İnovasyonu ve Uygulaması: Rusya Sektör Karşılaştırması, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

LEE, G. & CRESPI, N. (2010). Shaping Future Service Environments With The Cloud And Internet Of Things: Networking Challenges And Service Evolution. Leveraging Applications Of Formal Methods, Verification, And Validation

MARTÍNEZ-CARO, E., CEGARRA-NAVARRO, J. G., & ALFONSO-RUIZ, F. J. (2020). Digital technologies and firm performance: The role of digital organisational culture. Technological Forecasting and Social Change, 154.

MASKELL, B. (2001). Çevik üretim çağı, Tedarik Zinciri Yönetimi: Uluslararası Bir Dergi, Cilt. 6, No. 1, ss. 5-11.

MICELI, A., HAGEN, B., RICCARDI, M. P., SOTTI, F., & SETTEMBRE-BLUNDO, D. (2021). Thriving, not just surviving in changing times: How sustainability, agility, and digitalization intertwine with organizational resilience. Sustainability, 13(4).

MYHR, N. (2001). Business-to-business Partnerships— an empirical examination in a supply chain context.

NADEEM, A., ABEDIN, B., CERPA, N. & CHEW, E. (2018). Editorial: Digital Transformation & Digital Business Strategy in Electronic Commerce - The Role of Organizational Capabilities, and Journal of Theoretical and Applied Electronic Commerce Research.

ÖĞÜTÇÜ, N. (2019). Dijitalleşmenin Türkiye Bankacılık Sektörü Üzerindeki Etkileri, Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

PRAHALAD, C. K. & HAMEL, G. (1990) The Core Competence of the Corporation. Harvard Business Review, 68(3), 79-91.

RICK D. (1991). 21st Century Manufacturing Enterprise Strategy, An Industry-Led View, (1), Iacocca Institute, Lehigh University, Bethlehem, ABD, 215-758-5510.

RIGBY, C., MARC, D., FORRESTER, P. & BURNETT, J. (2000). Çevik tedarik: sistem düşüncesini yeniden düşünmek, sistem pratiği. Uluslararası Çevik Dergisi, MCB Üniversite Yayınları Yönetim Sistemleri 2/3.

SAMBAMURTHY, V., BHARADWAJ, A., & GROVER, V. (2003). Shaping agility through digital options: Reconceptualizing the role of information technology in contemporary firms. MIS Quarterly, 237-263.

SHARIFI, H. & ZHANG, Z. (1999). A Methodology For Achieving Agility In Manufacturing Organisations: An Introduction. International journal of production economics, 62(1), 7-22.

WENDLER, R. (2014). Development of the Organizational Agility Maturity Model. Proceedings of the 2014 Federated Conference on Computer Science and Information Systems. s: 1197-1206.

WENDLER, R. (2016). Dimensions of Organizational Agility in the Software and IT Service Industry: Insights from an Empirical Investigation. Communications of the Association for Information Systems. 39. (21), s: 444.

YİTMEN, M. & GÜRBÜZ, E. (2020). Scrum: Usta Sorulara Uzman Cevaplar. Seçkin Yayıncılık.

YOZGAT, U. (2016). Örgüt Kuramı Çalıştayı Bildiriler Kitabı. İstanbul.

ZAHEER, A. & ZAHEER, S. (1997). Catching the Wave: Alertness, Responsiveness and Market Influence in Global Electronic Networks. Management Science, 43,

ZENGİN, O. (2019). Türkiye’de Dijital Bankacılık Sistemi ve Gelişimi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Anabilim Dalı Finansal İktisat ve Bankacılık Programı (Yüksek Lisans Tezi).

ZHANG, J., LONG, J., & VON SCHAEWEN, A. M. E. (2021). How does digital transformation improve organizational resilience?—findings from PLS-SEM and fsQCA. Sustainability, 13(20), 11487.