YÖNETİCİNİN ALGILANAN ENTELEKTÜEL YETKİNLİKLERİNİN, Y-KUŞAĞININ GÖREV PERFORMANSINA  ETKİSİNDE EKSTRA ROL DAVRANIŞININ ARACILIK ETKİSİ

Ayhan AKSU; Mustafa ASLAN; Ali  AKDEMİR

doi:10.15637/jlecon.8.2.07

Yazarlar

Ayhan AKSU İstanbul Arel Universitesi/TÜRKİYE https://orcid.org/0000-0003-2806-1393
Mustafa ASLAN İstanbul Arel Üniversitesi/TÜRKİYE https://orcid.org/0000-0001-8049-3615
Ali AKDEMİR İstanbul Arel Üniversitesi/TÜRKİYE https://orcid.org/0000-0002-5188-3304

DOI:

https://doi.org/10.15637/jlecon.8.2.07

Anahtar Kelimeler:

Entelektüel Yetkinlikler- Ekstra Rol Davranışı- Görev Performansı- Örgütsel Vatandaşlık

Özet

Günümüz iş gücünün çoğunluğunu Y-Kuşağı oluşturmaktadır. Bu açıdan Y-Kuşağının görev performansını arttıran unsurların ortaya çıkartılması hem örgütler hem araştırmacılar hem de uygulamacılar açısından önem arz etmektedir. Y-Kuşağının önem verdiği ve yöneticisinde görmek istediği hasletlerden biri olan entelektüel yetkinliklerin, onların ekstra rol davranışı göstermesine ve görev performansına etkisini araştıran bu çalışma, çeşitli sektörlerde çalışan, kolayda örneklem yöntemiyle ulaşılmış Y-Kuşağına mensup 356 katılımcı ile gerçekleştirilmiş ve toplanan veriler istatistiki analizlere tabi tutulmuş ve bulgular yorumlanmıştır. Elde edilen sonuçlar, entelektüel yetkinliklerin alt boyutları olan stratejik bakış açısı ve analiz ile vizyonun, Y-Kuşağının görev performans üzerinde anlamlı ve olumlu yönde etkisi olduğunu ortaya koymaktadır. Bu etkide, ekstra rol davranışının yardımseverlik ve sivil erdem boyutlarının da tam aracı rolü üstlendiği de görülmektedir.

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

AKAL, Z. (1996). İşletmelerde Performans Ölçüm ve Denetimi. Ankara: Milli Prodüktivite Merkezi Yayınları

AKDEMİR, A. (2018). Liderlik ve Vizyon Yönetimi. İstanbul: Beta Yayıncılık

ASLAN M. (2016). Yönetici Yetkinlik Denetimi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Arel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul

AVEY, J., REICHARD, R., LUTHANS, F., & MHATRE, K. (2011). Meta-Analysis of the Impact of Positive Psychological Capital on Employee Attitudes Behaviors, and Performance. Human Resource Development Quarterly, 22(2), 127-152.

BARON, R.M. ve KENNY, D.A. (1986). The Moderator-Mediator Variable Distinction in Social Psychology Research: Conceptual, Strategic and Statistical Considerations. Journal of Personallity and Social Psychology, 51(6), 1173-1182.

BARUTÇUGİL, İ. (2002). Performans Yönetimi. İstanbul: Kariyer Yayınları

CHAMORRO-PREMUZIC, T. ve FURNHAM, A. (2005). Intellectual Competence. The Psychologist. 18(6), 352-354.

COLLIN, A. (1989). Managers’ Competence: Rhetoric, Reality and Research. Personnel Review, 18 (6), 20-25.

ÇİFTÇİ, M. ve ÖZTÜRK, U.C. (2013). Yetkinlik Bazlı Personel Seçme Faaliyetleri ve Türkiye’deki Büyük Ölçekli İşletmelerin İşgören Seçme Modeli Tercihlerindeki Eğilimler. Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 13(25), 145-172.

ÇÖL, G. (2008). Algılanan Güçlendirmenin İşgören Performansı Üzerine Etkileri. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 9 (1), 35-46.

DRAGO, R. (1991). Competition and cooperation in the workplace. Journal of Economic Behavior and Organization, 15, 347-364.

DULEWICZ, V. ve HIGGS, M. (2005). Leadership Dimensions Questionnaire: Organisation Context, Leader Performance and Follower Commitment. Oxon: Henley Management College.,1-18.

FALK, R.F., MILLER, N.B. (1992). A Primer for Soft Modeling, University of Akron Press: Ohio, OH, USA.

FIELD, A. (2000). Discovering Statistics Using SPSS for Windows. London: Sage Publications.

GILANI, N. (2019). Importance of Cooperation in the Workplace. [online]. Business Operations, https://bizfluent.com/info-8680017-importance-cooperation-workplace.html, [Erişim Tarihi: 20.12.2020 ].

GRAHAM, J. W. (2000). Promoting Civic Virtue Organizational Citizenship Behavior: Contemporary Questions Rooted In Classical Quandaries From Political Philosophy. Human Resource Management Review, 10(1), 61-77.

GRAYBILL, J.O. (2014). Millennials Among the Professional Workforce in Academic Libraries: Their Perspective on Leadership. The Journal of Academic Librarianship, 40(1), 10-15.

HAIR, J. F., RISHER, J. J., SARSTEDT, M., RINGLE, C. M. (2019). When to Use and How to Report the Results of PLS-SEM. European Business Review, 31(1), 2-24.

HUNTHAUSEN, J. M. (2000). Predictors of Task and Contextual Performance: Frame of Reference Effects and Applicant Reaction Effects on Selection System Validity. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Portland State University.

KALMAZ, M. (2019). Psikolojik Sahiplenmenin Çalışanların Ekstra Rol Davranışı Üzerine Etkisi: Özel Sektörde Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.

KAYA, Ş. D. (2013). Örgütsel Vatandaşlık Davranışı. Türk İdare Dergisi, 476, 265-287.

KILIÇ, S. (2016). Cronbach’ın Alfa Güvenilirlik Katsayısı. Journal of Mood Disorders, 6(1), 47-48.

KILIKLI, M. (2019). X ve Y Kuşağı Bağlamında Öğretmenlerin Ekstra Rol Davranışını Açıklayan Öncüller: Antalya ve Denizli'deki Özel Okullarda Bir Araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

KUYUCU, M. (2017). Y Kuşağı ve Teknoloji: Y Kuşağının İletişim Teknolojilerini Kullanım Alışkanlıkları. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 5(2), 845-872.

LAW, S. K., WONG, C., & CHEN, X. Z. (2005). The Construct of Organizational Citizenship Behavior: Should We Analyze After We Have Conceptualized? In D. L. Turnipseed (Ed.), Handbook of Organizational Citizenship Behavior (47–65). New York: Nova Science Publishers.

MARTIN, C. A. (2005). From High Maintenance to High Productivity: What Managers Need to Know About Generation Y. Industrial and Commercial Training, 37(1). 39 – 44.

NAIM, M. F., LENKA, U. (2018). Development and Retention of Generation Y Employees: A Conceptual Framework. Employee Relations, 40(2), 433-455. https://doi.org/10.1108/ER-09-2016-0172

ORGAN, D. W., PODSAKOFF, P. M., & MACKENZIE, S. B. (2006). Organizational Citizenship Behavior: Its Nature, Antecedents, and Consequences. London: Sage Publications.

ORGAN, D. W. (1988). A Restatement of the Satisfaction-Performance Hypothesis. Journal of Management, 14(4), 547-557.

ÖTER, S. (2019). Denizcilik İşletmelerinde Dönüştürücü Liderlik ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Arasındaki İlişkileri Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

PAŞA, M. (2007). Stresin Bireysel Performans Üzerindeki Etkileri ve Bir Uygulama. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

PODSAKOFF, P. M., MACKENZIE, S. B., PAINE, J. B., & BACHRACH, D. G. (2000). Organizational Citizenship Behaviors: A Critical Review of the Theoretical and Empirical Literature and Suggestions for Future Research. Journal of Management, 26(3), 513–563.

PODSAKOFF, P. M., ORGAN, D. W. (1986). Self-Reports in Organizational Research: Problems and Prospects. Journal of Management, 12(4), 531–544.

PUGH, D. (1991). Organizational Behaviour. London, UK: Prentice Hall Interneational.

RAHMAN, O, WONG, K. K., YU, H. (2016). The Effects of Mall Personality and Fashion Orientation on Shopping Value and Mall Patronage Intension. Journal of Retailing and Consumer Services, 28, 155-164.

REITZ, A. (2012). Social Media’s Function in Organisations: A Functional Analysis Approach. Global Media Journal, 5(2), 41-56.

ROTEMBERG, J. J. (2006). Altruism, Reciprocity and Cooperation in the Workplace. Eds: Serge-Christophe Kolm, Jean Mercier Ythier. Handbook of the Economics of Giving (1371-1407), Elsevier, https://doi.org/10.1016/S1574-0714(06)02021-5

SCHULER, R. S. (1995). Managing Human Resources. USA: West Publishing Company.

SERDAROĞLU, F. (2015). Entelektüel Sanatçı İlişkisi ve Türkiye’de Entelektüelin Konumu. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi. 41, 85-101.

SEVİM, L. (2011). Tükenmişlik ve İşe Bağlılığın Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Üzerindeki Etkisi: Turizm Sektöründe Bir Araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

SIGLER, T. H., PEARSON, C. M. (2000). Creating An Empowering Culture: Examining the Relationship Between Organizational Culture and Perceptions of Empowerment. Journal of Quality Management, 5, 27-52.

THOMPSON, E.R. (2008). Development and Validation of an International English Big-Five Mini-Markers. Personality and Individual Differences. 45 (6), 542–548. doi:10.1016/j.paid.2008.06.013.

TURAN, N. 2015, (2015). Çalışma Yaşamında Yetenek, Beceri, Yetkinlik, Yeterlik. Ankara: Nobel Yayıncılık.

VAN DYNE, L., CUMMINGS, L., & PARKS, J. (1995). Extra-role Behaviors: In Pursuit of Construct and Definitional Clarity. Research in Organizational Behavior, 17, 215-285.

VANDEWALLE, D., VAN DYNE, L. ve KOSTOVA, T. (1995). Psychological Ownership: An Empirical Examination of Its Consequences. Group and Organization Management, 20, 210-226.

VEY, M. A., CAMPELL, J. P. (2004). In-Role or Extra-Role Organizational Citizenship Behavior: Which Are We Measuring? Human Performance, 17(1), 119-135, DOI: 10.1207/S15327043HUP1701_6.

YAMAN, F. (2020). Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi Penceresinden Afet ve Acil Durum Yönetiminde İletişim. Published in 4th International Symposium on Natural Hazards and Disaster Management, 920-927.

ZHAO, X, LYNCH, J.G. ve CHEN, Q. (2010). Reconsidering Baron and Kenny: Myths and Truths about Mediation Analysis. Journal of Consumer Research Inc., 37(2), 197-206.