Belediyelerde Dijitalleşmenin Örgütsel Performans Üzerine Etkisi
The Effect Of Digitalization On Organizational Performance In Municipalities
Özet Görüntüleme: 0
/ 
PDF İndirme: 0
Anahtar Kelimeler:
Dijitalleşme, Yerel Yönetimler, Örgütsel PerformansÖzet
Belediyelerde dijitalleşmenin örgütsel performans üzerindeki etkisi, günümüzde giderek daha fazla önem kazanmaktadır. Dijitalleşme, belediyelerin hizmet sunumunda ve iç işleyişlerinde önemli dönüşümlere yol açmaktadır. Bu dönüşümler, belediyelerin daha etkin, verimli ve müşteri odaklı hizmetler sunmalarını sağlamakta ve örgütsel performanslarını artırmaktadır.
Dijitalleşmenin belediyelerdeki etkisi, birçok farklı boyutta görülebilir. Öncelikle, dijital teknolojilerin kullanımıyla belediyeler, hizmet sunumunda daha hızlı ve etkili olabilirler. Örneğin, online hizmetler sayesinde vatandaşlar, belediyenin fiziksel ofislerine gitmeden birçok işlemi çevrimiçi olarak gerçekleştirebilirler. Bu da belediyenin hizmetlerine erişimi kolaylaştırır ve memnuniyeti artırır.
Ayrıca, dijitalleşme belediyelerin iç işleyişlerini de önemli ölçüde etkiler. Dijital araçlar ve sistemler, veri analizi, karar destek sistemleri ve otomasyon gibi alanlarda belediyenin operasyonlarını optimize eder. Bu da belediyenin daha verimli çalışmasını sağlar ve kaynakların daha etkin kullanılmasını sağlar.
Ancak, dijitalleşmenin etkileri sadece teknolojik boyutta değildir. Aynı zamanda, belediyelerin çalışanlarına ve kültürüne de etkisi vardır. Dijitalleşme sürecinde çalışanların yetkinlikleri ve becerileri değişebilir ve yeni teknolojilere uyum sağlamaları gerekebilir. Ayrıca, dijitalleşme ile birlikte belediyelerin kültürü de değişebilir ve daha yenilikçi, esnek ve müşteri odaklı bir kültür oluşturulabilir.
İndirmeler
Referanslar
Aydın, A.H. (2011), Türk Kamu Yönetimi. Ankara: Seçkin Yayınevi.
Karataş, S., (2014). E-Devlet ve Yerel Yönetimler: E-Belediye Uygulamaları. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Aydın Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul
Parlak, B., (2020). Türkiye'de Yerel Yönetimler. Değişim Yayınevi, İstanbul
Keleş, R., (1992). Yerinden Yönetim ve Siyaset. Cem Yayınevi.
Gül, H. (2018). Dijitalleşmenin Kamu Yönetimi ve Politikaları ile Bu Alanlardaki Araştırmalara Etkileri. Yasama Dergisi. 12 (36), 5-26.
Saracel, N. ve Aksoy, I. (2020). Toplum 5.0: Süper Akıllı Toplum. Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi. 9(2), 26-34.
Yıldızan, A.P., Kemeç, A., Yalçın, Ö. ve Özaslan, A. (2017). Dijitalleşme, Kent Ekonomileri ve Turizm. KAYFOR 15 / Dijital Çağda Kamu Yönetimi ve Politikalar. Isparta.
Radziwon, A., Bilberg, A., Bogers, M. ve Madsen, E.S. (2014). The Smart Factory: Exploring Adaptive and Flexible Manufactoring Solutions. 24. DAAAM International Symposium on Intelligent MAnufacturing and Automation, Procedia Engineering. 69, 1184-1190. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1877705814003543 (Erişim Tarihi: 30.03.2022).
Şerban Radu-Alexandru. (2017). The Impact of Big Data, Sustainability, and Digitalization on Company Performance. Studies in Business and Economics. 12(3), 181-189. https://sciendo.com/pdf/10.1515/sbe-2017-0045 (Erişim Tarihi: 31.03.2022).
Brennen, J.S. ve Kreiss, D. (2016). Digitalization. The International Encyclopedia of Communication Theory and Philosophy, (Ed. Klaus Bruhn Jensen ve Robert Craig), Wiley-Blackwell, Chichester. 556-566.
Rachinger, M., Rauter, R., Müller, C., Vorraber, W., ve Schirgi, E. (2019). Digitalization and Its Influence on Business Model Innovation. Journal of Manufacturing Technology Management, 30(8): 1143-1160.
Karal, Fatma S. ve Kurt, D. (2021). The importance of social sustainability in digital transformation: A new definition proposal. International Journal of Scientific and Technological Research, 7 (2), 28-44.
DYTR (Dijitalleşme Yolunda Türkiye Raporu), (2021), http://tbv.org.tr/wp-content/uploads/2021/04/Dijitalles%CC%A7me-Yolunda-Tu%CC%88rkiye-Raporu-v9.pdf (Erişim Tarihi: 27.03.2022)
Sezen, H.K. ve Şenaras, E.E. (2022). Dijitizasyon, Dijitalizasyon, Dijital Dönüşüm Kavramlarına İlişkin Bir Değerlendirme. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 51, 49-59.
Toker, K. (2019). Bir Simülasyon Evreni Olarak Akıllı İşletme. İşletmelerin Kaçınılmaz Yolculuğu, Dijital Dönüşüm, BETA Yay., İstanbul, 99-133.
Akgümüş, E., Ballanlı, D., Bırben, Ş., Dadaylı, A., Sakınç, A.İ., Öztürk, Ö. ve Pak Güre, D. (2021). Dijital Dönüşüm Bakış Açısıyla Yerel Yönetimlerde Sosyal Hizmetlerin Sunumu: E-Belediye Hizmetlerinin Analizi. Sosyal Çalışma Dergisi. 5(2), 102-116.
Kaypak, Ş., Yılmaz, V. ve Bimay, M., (2017). Dijital Çağda Yerel Yönetimler. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 22(KAYFOR'15 Özel Sayısı), 1799-1813.
Karaca, Y. ve Öztürk, N.K. (2019). Yeni Nesil Belediyecilik: Dijital Belediye Uygulamaları. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi. 2(3), 528-537
Karakaya Polat, R. (2006). E-Belediyecilik Kılavuzu Yerel Yönetim Vatandaş Etkiletişimi. Stratejik Rapor. TASAM Yayınları, İstanbul.
Pektaş, E.K., (2011). Belediye Hizmetlerinde Bilgi-İletişim Teknolojilerinin Kullanımı ve E-Belediye Uygulamalarındaki Son Gelişmeler: Bir Literatür Taraması. Sosyal Bilimler Dergisi. 13(1), 65-88.
Henden, H.B. ve Henden, R., (2005). Yerel Yönetimlerin Hizmet Sunumlarındaki Değişim ve E-Belediyecilik. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. www.e-sosder.com, 4(14), 48-66.
Şahin, A., (2007). Türkiye’de E-Belediye Uygulamaları ve Konya Örneği. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 29, 161-189.
Yılmaz, V., (2019). Doğu Anadolu Bölgesinde E-Belediyecilik Hizmetlerinin Yerel Halk Tarafından Kullanım Düzeylerinin Değerlendirilmesi: Bitlis ve Muş Belediyesi Örnekleri. İçinde, E-Yönetişim: Kavramsal/Kuramsal Çerçeve, Ülke İncelemeleri ve Türkiye’ye Yansımaları (Ed. Bekir Parlak ve Kadir Caner Doğan), Beta Yayınevi, İstanbul, 509-532.
[
(https://ahdictionary.com/word/search.html?q=performance).
Baum, J., ve Singh, J. (1994). Organizational Niches and the Dynamics of Organizational Mortality. American Journal of Sociology. 100 (2), 346–80. https://www.jstor.org/stable/2782073
Nafei, W. (2015). The Role of Organizational DNA in Improving Organizational Performance: A Study on the Industrial Companies in Egypt. International Business Research. 8(1), 117-131
Emhan, A., Cura, F., & Zincirkıran, M. (2015). İş memnuniyeti ve öğrenme kapasitesinin örgütsel performans üzerindeki etkisi: Bankacılık sektöründe bir uygulama. ISGUC The Journal of Industrial Relations and Human Resources, 17(2), 92–108.
Dalton, D.R. ve Kesner, I.F., (1985). Organizational Performance as an Antecedent of Inside/Outside Chief Executive Succession: An
Empirical Assessment. The Academy of Management Journal. 28(4), 749–762.
İlhan, M. ve Çetin, B. (2014). LISREL ve AMOS Programları Kullanılarak Gerçekleştirilen Yapısal Eşitlik Modeli (YEM) Analizlerine İlişkin Sonuçların Karşılaştırılması. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 5(2), 26-42
