KAMU ÖZEL SEKTÖR ORTAKLIĞI VE KREDİ YURTLAR KURUMU UYGULAMASI: ÇANAKKALE İLİ ÖRNEĞİ
Özet Görüntüleme: 197
/ 
PDF İndirme: 425
DOI:
https://doi.org/10.15637/jlecon.6.022Anahtar Kelimeler:
Kamu Özel Sektör Ortaklığı, Kredi Yurtlar Kurumu, Çanakkale.Özet
Kamu Özel Sektör Ortaklığı modeli kamu yatırımlarından kaynaklanan maliyetlerin azaltılması, özel sektörün konforunun kamu hizmetinde yaşatılması, riskin etkin dağıtılması, devletin sunacağı mal ve hizmetlerin yapım işlerinin bütçe yetersizliği nedeniyle ertelenmesinin veya yapılamamasının önüne geçmesi gibi birçok fayda doğurmaktadır. Bu çalışmada Kamu Özel Sektör Ortaklığı modeli ile kiralanan Kredi Yurtlar Kurumu yurtlarındaki durum incelenmiştir. Araştırmada nitel araştırma yöntemi olarak derinlemesine görüşme tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın katılımcılarını, Çanakkale ilindeki Kredi Yurtlar Kurumu yurtlarının yöneticileri oluşturmaktadır. Yöneticiler ile yapılan görüşmeler neticesinde Kamu Özel Sektör Ortaklığı modeli ile kiralanan yurtların özellikleri, nitelikleri, ortaya çıkardığı etkileri, olumlu ve olumsuz yanları gibi durumların ortaya konması amaçlanmıştır. Literatürde yurt yapımında Kamu Özel Sektör Ortaklığı modelinin kullanılmasını konu alan spesifik bir çalışmanın olmaması ise çalışmanın önemini arttırmaktadır.
Anahtar Sözcükler : Kamu Özel Sektör Ortaklığı, Kredi Yurtlar Kurumu, Çanakkale.
JEL Kodları : H20, H52.
İndirmeler
İndirme verileri henüz mevcut değil.
Referanslar
ACARTÜRK, E. ve KESKİN, S., (2012), Türkiye’de Sağlık Sektöründe Kamu Özel Ortaklığı Modeli, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17 (3), 25-51.
ALAGÖZ, M. ve YOKUŞ, T., (2017), Kamu Özel İşbirliği (KÖİ) Yatırımları ve Ekonomik İllüzyon Etkisi, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 19 (32), 115-122.
ALEXANDERSSON, G. and HULTÉN, S., (2007), Prospects and Pitfalls of Public-Private Partnerships in the Transportation Sector - Theoretical Issues and Empırıcal Experıence, International Conference Series on Competition and Ownership in Land Passenger Transport - 2007 - Hamilton Island, Queensland, Australia.
ASSOCIATION OF CONSULTING ENGINEERING COMPANIES (ACEC), (2010), Understanding Public Private Partnerships in Canada.
AYHAN, E. ve ÖNDER, E., (2018), Türkiye’de Sağlık Sektöründe Kamu Özel Ortaklığı Modeli, Uluslararası Sağlık Yönetimi ve Stratejileri Araştırma Dergisi, 4 (1), 514-526.
BERKSOY, T. ve YILDIRIM, N. E., (2017), Kamu Özel Ortaklıkları ve Uygulamaya İlişkin Bir Anket Çalışması, Journal of Life Economics, 4 (2), 141-166.
BÜTÜN, M. ve DEMİR, S. B., (2014), Nitel Araştırma ve Değerlendirme Yöntemleri, (Michael Quinn Patton, 3. Baskıdan Çeviri), Ankara: Pegem Akademi.
CENTER FOR DISEASE CONTROL AND PREVENTION (CDC), (2018), CDC’s Guiding Principles for Public-Private Partnerships: A Tool to Support Engagement to Achieve Public Healt Goals, Public-Private Partnerships and CDC.
CHISA, O. S., OJO, V. K., IKENI, N. O. and GAMBO, A. A. I., (2015), Public-Private Partnership (PPP) As Catalyst for Sustainable Infrastructual Development (Effort of Rivers, Cross Rivers, Oyo and Lagos States Government, International Journal of Engineering Science Invention, 4 (2), 53-69.
CUMHURBAŞKANLIĞI STRATEJİ VE BÜTÇE BAŞKANLIĞI, (2018), Kamu Özel İşbirliği ile Yürütülen Projeler, Ankara: Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı. https://koi.sbb.gov.tr [Erişim Tarihi: 24.11.2018].
ÇERÇİ, A., (2011), Kamu Özel İşbirlikleri (Public Private Partnerships-PPP) Modeller, Riskler ve Finansman, Ankara: Türkiye Kalkınma Bankası A.Ş., Ocak- Mart, Sayı: 59, 10-28.
ÇINAR, N. F., TÜRKOĞLU, Ç. ve TÜTÜNSATAR, A., (2017), Kamu-Özel Ortaklığı/İşbirliği Modeli ve Sağlık Hizmetlerinin Sunumunda Hizmet Memnuniyetinin Ölçülmesi: Entegre Sağlık Kampüsleri (Şehir Hastaneleri) için Bir Araştırma, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 2017/4, Sayı:29, 215-232.
DINAMO, (2018, 11 Kasım), Sağlık Sektöründe Kamu Özel Ortaklığı (PPP) Yöntemi ile Yatırımlara Genel Bakış, http://dinamo.co/wp-content/uploads/2017/02/saglik_sektoru .pdf [Erişim Tarihi: 20.01.2019].
GIVEN, L. M., (2008), The SAGE Encyclopedia of Qualitative Research Methods, The United States of America: SAGE Publication.
HARTWICH, F., TOLA, J., ENGLER, A., GONZÁLEZ, C., GHEZAN, G., VÁZQUEZ-ALVARADO, J. M. P., SILVA, J. A., ESPINOZA, J. D. J. and GOTTRET, M. V., (2007), Building Public–Private Partnerships for Agricultural Innovation. Food Security in Practice Technical Guide Series, Washington, D.C.: International Food Policy Research Institute.
INTERNATIONAL BANK FOR RECONSTRUCTION AND DEVELOPMENT (IBRD), (2014), Establishing the PPP Framework, Module 2, Public-Private Partnerships Reference Guide Version 2.0., Washington.
KAHYAOĞULLARI, B., (2013). Public-Private Partnerships in Developing and Developed Countries: The UK and Turkish Cases, Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi, XV (II), 243-276.
KALKINMA BAKANLIĞI, (2014), Onuncu Kalkınma Planı (2014-2018) Kamu Özel İşbirliği Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Ankara: Kalkınma Bakanlığı.
KALKINMA BAKANLIĞI, (2018), On Birinci Kalkınma Planı (2019-2023) Kamu Özel İşbirliği Özel İhtisas Komisyonu Ön Raporu, Ankara: Kalkınma Bakanlığı.
KARAHANOĞULLARI, Y., (2012), Kamu Özel Ortaklığı Modelinin Mali Değerlendirmesi, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 67 (2), 95-125.
KESİK, A. ve TELLİ, Ç., (2014), Mali Alanı Yeniden Düşünmek: Kamu Özel İşbirliği Programları Türkiye için İmkanlar ve Kısıtlar, Mali Alan (Ed. Ahmet Kesik, Turgay Berksoy. Mehmet Şahin), 75-90.
MOSTEPANIUK, A., (2016), The Development of the Public- Private Partnership Concept in Economic Theory, Advances in Applied Sociology, 6, 375-388.
MOSZORO, M., (2010), Efficent Public-Private Partnership, Working Paper-884, Madrid: IESE Business School.
NEDERHAND, J. and KLIJN, E. H., (2017), Stakeholder Involvement in Public-Private Partnerships: Its Influence on the Innovative Character of Projects and on Project Performance, Administration anc Society, 1-27.
SUNDARAM, J. K., CHOWDHURY, A., SHARMA, K. and PLATZ, D., (2016), Public-Private Partnerships and the 2030 Agenda for Sustainable Development: Fit for Purpose?, DESA Working Paper, No: 148.
ŞAHİN, M., (2014), Altyapı Yatırımları için Mali Alan Mali Alan Oluşturmada Kamu Özel Sektör Ortaklıkları, Mali Alan (Ed. Ahmet Kesik, Turgay Berksoy. Mehmet Şahin), 169-185.
ŞAHİN, M. ve UYSAL, Ö., (2012), Kamu Maliyesine Etkileri Açısından Kamu Özel Sektör Ortaklıkları Üzerine Bir Değerlendirme, Maliye Dergisi, Sayı: 162, Ocak-Haziran, 155-174.
T.C. GENÇLİK VE SPOR BAKANLIĞI, (2015), Yüksek Öğretim Kredi ve Yurtlar Kurumu Genel Müdürlüğü, Ön Protokol (15 Yıla Kadar Bina Kiralanması Genel ve Teknik Şartları, Değerlendirme Kriterleri, Ön Protokol ve Kira Sözleşmesi), Ankara.
TALUS, K., (2009), Enerjide Kamu - Özel Sektör Ortaklığı - Avrupa’da Kamu Hizmeti İmtiyazlarının ve İdari İşlemlerin Sonlandırılması, TBB Dergisi, Sayı: 84, 347-374.
TASAV, (2017), Kamu-Özel İşbirliği Projeleri: Türkiye ve Diğer Ülke Örnekleri, TASAV Ekonomi Araştırmaları Merkezi, TASAV: Türk Akademisi Siyasi Sosyal Stratejik Araştırmalar Vakfı.
TAYLOR, S. J., BOGDAN, R. and DEVAULT, M. L., (2016), Introduction to Qualitative Research Methods A Guidebook and Resource, Fourth Edition. Canada: Wiley.
TEKİN, P. Ş., (2017), Küresel Kamu Özel Ortaklığı Uygulamaları ve Türkiye Sağlık Sektörü Açısından Bir Değerlendirme, Ankara Sağlık Hizmetleri Dergisi, 16 (2), 5-20.
TRACY, S. J., (2013), Qualitative Research Methods, Collecting Evidence, Crafting Analysis, Communicating Impact. Wiley-Blackwell.
TUNÇ, G. ve ÖZSARAÇ, E., (2015), Türkiye’deki Kamu Özel İşbirliği Modelinin İyileştirilmesine ait Öneriler, 3. Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı, Dokuz Eylül Üniversitesi, 14-16 Ekim 2015, İzmir.
UYGUN, B., (2013), Yeni Bir İlişki Türü: Kamu Özel Ortaklığı, Hukuk Gündemi, 2013/2, 24-26.
VERMA, S., (2010). Government Obligations in Public-Private Partnership Contracts, Journal of Public Procurement, 10 (4), 564-598.
YERELİ, A. B. ve KIZILTAN, M., (2011), Kamu-Özel İşbirliği Projeleri ve Kırgızistan Ekonomisi Açısından Önemi, Intenational Conference on Eurasian Economies, 12-14 Ekim 2011, Kırgızistan, 246-252.
YETGİN, F. Ü., (2011), Kıyı Yatırımları ve Kamu Özel Sektör İşbirliği Modeli, 7. Kıyı Mühendisliği Sempozyumu, Trabzon, 20-23 Kasım 2011, 495-505.
YUSUFOĞLU, A., (2017), Kamu Özel Ortaklığı Projelerinde Koşullu Yükümlülükler ve Mali Riskler: Avrasya Tüneli, Osmangazi ve Yavuz Sultan Selim Köprüleri Üzerine Bir Değerlendirme, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Gazi Akademi Genç Sosyal Bilimciler Sempozyumu 2017 Özel Sayısı, 156-174.
YÜKSEK ÖĞRENİM KREDİ VE YURTLAR KURUMU KANUNU (351 Sayılı), (1961), Resmi Gazete, Tarih: 22/8/1961, Sayı: 10887.
ALAGÖZ, M. ve YOKUŞ, T., (2017), Kamu Özel İşbirliği (KÖİ) Yatırımları ve Ekonomik İllüzyon Etkisi, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 19 (32), 115-122.
ALEXANDERSSON, G. and HULTÉN, S., (2007), Prospects and Pitfalls of Public-Private Partnerships in the Transportation Sector - Theoretical Issues and Empırıcal Experıence, International Conference Series on Competition and Ownership in Land Passenger Transport - 2007 - Hamilton Island, Queensland, Australia.
ASSOCIATION OF CONSULTING ENGINEERING COMPANIES (ACEC), (2010), Understanding Public Private Partnerships in Canada.
AYHAN, E. ve ÖNDER, E., (2018), Türkiye’de Sağlık Sektöründe Kamu Özel Ortaklığı Modeli, Uluslararası Sağlık Yönetimi ve Stratejileri Araştırma Dergisi, 4 (1), 514-526.
BERKSOY, T. ve YILDIRIM, N. E., (2017), Kamu Özel Ortaklıkları ve Uygulamaya İlişkin Bir Anket Çalışması, Journal of Life Economics, 4 (2), 141-166.
BÜTÜN, M. ve DEMİR, S. B., (2014), Nitel Araştırma ve Değerlendirme Yöntemleri, (Michael Quinn Patton, 3. Baskıdan Çeviri), Ankara: Pegem Akademi.
CENTER FOR DISEASE CONTROL AND PREVENTION (CDC), (2018), CDC’s Guiding Principles for Public-Private Partnerships: A Tool to Support Engagement to Achieve Public Healt Goals, Public-Private Partnerships and CDC.
CHISA, O. S., OJO, V. K., IKENI, N. O. and GAMBO, A. A. I., (2015), Public-Private Partnership (PPP) As Catalyst for Sustainable Infrastructual Development (Effort of Rivers, Cross Rivers, Oyo and Lagos States Government, International Journal of Engineering Science Invention, 4 (2), 53-69.
CUMHURBAŞKANLIĞI STRATEJİ VE BÜTÇE BAŞKANLIĞI, (2018), Kamu Özel İşbirliği ile Yürütülen Projeler, Ankara: Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı. https://koi.sbb.gov.tr [Erişim Tarihi: 24.11.2018].
ÇERÇİ, A., (2011), Kamu Özel İşbirlikleri (Public Private Partnerships-PPP) Modeller, Riskler ve Finansman, Ankara: Türkiye Kalkınma Bankası A.Ş., Ocak- Mart, Sayı: 59, 10-28.
ÇINAR, N. F., TÜRKOĞLU, Ç. ve TÜTÜNSATAR, A., (2017), Kamu-Özel Ortaklığı/İşbirliği Modeli ve Sağlık Hizmetlerinin Sunumunda Hizmet Memnuniyetinin Ölçülmesi: Entegre Sağlık Kampüsleri (Şehir Hastaneleri) için Bir Araştırma, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 2017/4, Sayı:29, 215-232.
DINAMO, (2018, 11 Kasım), Sağlık Sektöründe Kamu Özel Ortaklığı (PPP) Yöntemi ile Yatırımlara Genel Bakış, http://dinamo.co/wp-content/uploads/2017/02/saglik_sektoru .pdf [Erişim Tarihi: 20.01.2019].
GIVEN, L. M., (2008), The SAGE Encyclopedia of Qualitative Research Methods, The United States of America: SAGE Publication.
HARTWICH, F., TOLA, J., ENGLER, A., GONZÁLEZ, C., GHEZAN, G., VÁZQUEZ-ALVARADO, J. M. P., SILVA, J. A., ESPINOZA, J. D. J. and GOTTRET, M. V., (2007), Building Public–Private Partnerships for Agricultural Innovation. Food Security in Practice Technical Guide Series, Washington, D.C.: International Food Policy Research Institute.
INTERNATIONAL BANK FOR RECONSTRUCTION AND DEVELOPMENT (IBRD), (2014), Establishing the PPP Framework, Module 2, Public-Private Partnerships Reference Guide Version 2.0., Washington.
KAHYAOĞULLARI, B., (2013). Public-Private Partnerships in Developing and Developed Countries: The UK and Turkish Cases, Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi, XV (II), 243-276.
KALKINMA BAKANLIĞI, (2014), Onuncu Kalkınma Planı (2014-2018) Kamu Özel İşbirliği Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Ankara: Kalkınma Bakanlığı.
KALKINMA BAKANLIĞI, (2018), On Birinci Kalkınma Planı (2019-2023) Kamu Özel İşbirliği Özel İhtisas Komisyonu Ön Raporu, Ankara: Kalkınma Bakanlığı.
KARAHANOĞULLARI, Y., (2012), Kamu Özel Ortaklığı Modelinin Mali Değerlendirmesi, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 67 (2), 95-125.
KESİK, A. ve TELLİ, Ç., (2014), Mali Alanı Yeniden Düşünmek: Kamu Özel İşbirliği Programları Türkiye için İmkanlar ve Kısıtlar, Mali Alan (Ed. Ahmet Kesik, Turgay Berksoy. Mehmet Şahin), 75-90.
MOSTEPANIUK, A., (2016), The Development of the Public- Private Partnership Concept in Economic Theory, Advances in Applied Sociology, 6, 375-388.
MOSZORO, M., (2010), Efficent Public-Private Partnership, Working Paper-884, Madrid: IESE Business School.
NEDERHAND, J. and KLIJN, E. H., (2017), Stakeholder Involvement in Public-Private Partnerships: Its Influence on the Innovative Character of Projects and on Project Performance, Administration anc Society, 1-27.
SUNDARAM, J. K., CHOWDHURY, A., SHARMA, K. and PLATZ, D., (2016), Public-Private Partnerships and the 2030 Agenda for Sustainable Development: Fit for Purpose?, DESA Working Paper, No: 148.
ŞAHİN, M., (2014), Altyapı Yatırımları için Mali Alan Mali Alan Oluşturmada Kamu Özel Sektör Ortaklıkları, Mali Alan (Ed. Ahmet Kesik, Turgay Berksoy. Mehmet Şahin), 169-185.
ŞAHİN, M. ve UYSAL, Ö., (2012), Kamu Maliyesine Etkileri Açısından Kamu Özel Sektör Ortaklıkları Üzerine Bir Değerlendirme, Maliye Dergisi, Sayı: 162, Ocak-Haziran, 155-174.
T.C. GENÇLİK VE SPOR BAKANLIĞI, (2015), Yüksek Öğretim Kredi ve Yurtlar Kurumu Genel Müdürlüğü, Ön Protokol (15 Yıla Kadar Bina Kiralanması Genel ve Teknik Şartları, Değerlendirme Kriterleri, Ön Protokol ve Kira Sözleşmesi), Ankara.
TALUS, K., (2009), Enerjide Kamu - Özel Sektör Ortaklığı - Avrupa’da Kamu Hizmeti İmtiyazlarının ve İdari İşlemlerin Sonlandırılması, TBB Dergisi, Sayı: 84, 347-374.
TASAV, (2017), Kamu-Özel İşbirliği Projeleri: Türkiye ve Diğer Ülke Örnekleri, TASAV Ekonomi Araştırmaları Merkezi, TASAV: Türk Akademisi Siyasi Sosyal Stratejik Araştırmalar Vakfı.
TAYLOR, S. J., BOGDAN, R. and DEVAULT, M. L., (2016), Introduction to Qualitative Research Methods A Guidebook and Resource, Fourth Edition. Canada: Wiley.
TEKİN, P. Ş., (2017), Küresel Kamu Özel Ortaklığı Uygulamaları ve Türkiye Sağlık Sektörü Açısından Bir Değerlendirme, Ankara Sağlık Hizmetleri Dergisi, 16 (2), 5-20.
TRACY, S. J., (2013), Qualitative Research Methods, Collecting Evidence, Crafting Analysis, Communicating Impact. Wiley-Blackwell.
TUNÇ, G. ve ÖZSARAÇ, E., (2015), Türkiye’deki Kamu Özel İşbirliği Modelinin İyileştirilmesine ait Öneriler, 3. Türkiye Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı, Dokuz Eylül Üniversitesi, 14-16 Ekim 2015, İzmir.
UYGUN, B., (2013), Yeni Bir İlişki Türü: Kamu Özel Ortaklığı, Hukuk Gündemi, 2013/2, 24-26.
VERMA, S., (2010). Government Obligations in Public-Private Partnership Contracts, Journal of Public Procurement, 10 (4), 564-598.
YERELİ, A. B. ve KIZILTAN, M., (2011), Kamu-Özel İşbirliği Projeleri ve Kırgızistan Ekonomisi Açısından Önemi, Intenational Conference on Eurasian Economies, 12-14 Ekim 2011, Kırgızistan, 246-252.
YETGİN, F. Ü., (2011), Kıyı Yatırımları ve Kamu Özel Sektör İşbirliği Modeli, 7. Kıyı Mühendisliği Sempozyumu, Trabzon, 20-23 Kasım 2011, 495-505.
YUSUFOĞLU, A., (2017), Kamu Özel Ortaklığı Projelerinde Koşullu Yükümlülükler ve Mali Riskler: Avrasya Tüneli, Osmangazi ve Yavuz Sultan Selim Köprüleri Üzerine Bir Değerlendirme, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Gazi Akademi Genç Sosyal Bilimciler Sempozyumu 2017 Özel Sayısı, 156-174.
YÜKSEK ÖĞRENİM KREDİ VE YURTLAR KURUMU KANUNU (351 Sayılı), (1961), Resmi Gazete, Tarih: 22/8/1961, Sayı: 10887.
İndir
Yayınlanmış
2019-07-26
Nasıl Atıf Yapılır
KENANOĞLU, M. E. (2019). KAMU ÖZEL SEKTÖR ORTAKLIĞI VE KREDİ YURTLAR KURUMU UYGULAMASI: ÇANAKKALE İLİ ÖRNEĞİ. JOURNAL OF LIFE ECONOMICS, 6(3), 361–378. https://doi.org/10.15637/jlecon.6.022
Sayı
Bölüm
Araştırma Makaleleri
Lisans
Telif Hakkı (c) 2019 Jolistence Publications
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Yazarlar, makale Journal of Economics'te yayınlanmak üzere kabul edildiğinde .makalenin içeriğindeki tüm telif haklarını, Holistence Publications'a devrederler. Yazarlar, patent hakları gibi telif hakkı dışındaki tüm mülkiyet haklarını saklı tutar.
Bu makalede yazar olarak listelenen herkes çalışmaya önemli, doğrudan, entelektüel katkılar yapmış olmalı ve bunun için kamu sorumluluğu almalıdır.
Bu makale daha once yayınlanmamış ve başka dergilerde yayınlanmak üzere gönderilmemiştir.
