YEREL SEÇİMLERDE HİZMET KALİTESİ VE VERGİLEMENİN SEÇMEN TERCİHİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: ÇANAKKALE BELEDİYESİ ÖRNEĞİ

Erdal EROĞLU; Elif AVCI

doi:10.15637/jlecon.8.2.06

Yazarlar

Erdal EROĞLU Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi/TÜRKİYE https://orcid.org/0000-0002-5359-2420
Elif AVCI Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi/TÜRKİYE

DOI:

https://doi.org/10.15637/jlecon.8.2.06

Anahtar Kelimeler:

Yerel Seçimler- Seçmen Algısı- Hizmet Kalitesi- Vergileme

Özet

Yerel seçimler; katılım oranları, seçmen eğilimleri ve tercihleri bakımından genel seçimlerden farklılık göstermektedir. Seçmenler oy verme tercihinde bulunurken sosyolojik, psikolojik ve ekonomik değişkenlere göre hareket etmektedir. Yerel seçimlerde bu değişkenlerin yanı sıra hizmet kalitesi ve vergileme seçmen tercihleri üzerinde önemli bir etkiye sahiptir. Yerel seçimlerde seçmenler kendilerine en az maliyet ile en fazla fayda sağlayacağını düşündüğü belediye başkan adayına oy vermektedir. Belediye başkan adayı ise oylarını artırabilmek veya yeniden seçilebilmek amacıyla kentin yaşam kalitesini artıran yerel hizmetlere ve projelere başvurmaktadır. Bu çalışmada Çanakkale Belediyesi 2019 yerel seçimleri özelinde vatandaşların belediye başkanlığı seçimindeki tercihlerine odaklanılmaktadır. Bu kapsamda Çanakkale ilinde 200 seçmenle anket gerçekleştirilmiştir. Çalışmada seçmenlerin yerel seçimlerde oy kullanırken Çanakkale Belediyesinin sunduğu yerel kamu hizmetlerinin kalitesinin seçmen tercihlerinde önemli bir etkisinin olduğu ancak yerel vergi algısının ise seçmen tercihi üzerinde önemli bir etkiye sahip olmadığı bulguları elde edilmiştir. Çalışmada dikkat çeken bir diğer bulgu ise diğer faktörler kategorisinde yer alan (ideoloji, din, başkan adayının karakteri, seçim vaatleri vb.) faktörlerin seçmen tercihi üzerinde önemli bir etkiye sahip olduğudur.

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

AKAI, N., & SAKATA, M. (2002). Fical Decentralization Contributes to Economic Growth: Evidence from State-Level Cross-Section Data for the United States. Journal of Urban Economics, (52), 93-108.

AKGÜN, B. (2002). Türkiye’de Seçmen Davranışı, Partiler Sistemi ve Siyasal Güven, Ankara: Nobel Yayınları.

AKSOY, Ş. (1998). Kamu Maliyesi, İstanbul: Filiz Kitapevi, (3. Baskı).

ARSAN, H. Ü. (1975). Vergi Yükü Üzerinde Bir İnceleme, Teori, Metedoloji ve Türkiye’ye Ait Bazı Hesaplar, Anakara Üniversitesi Basımevi, (2. Baskı).

BEREN, F. (2013). Seçmen Tercihine Etki Eden Faktörler ve Seçim Güvenliği: Şanlıurfa İli Örneği. Akademik İncelemeler Dergisi,8(1), 191-214.

BUCHANAN, J. M. (1950). Federalism and fiscal equity. The American Economic Review, 40(4), 583-599.

BURNETT, C. M. & KOGAN, V. (2017). The politics of potholes: Service quality and retrospective voting in local elections, The Journal of Politics, 79(1), 302-314.

CANÖZ, K. & BAKAN, Ö. (2015). Türkiye’ de Eğitimli Seçmenin Yerel Seçimlerde Oy Verme Kriterleri, Türkiyat Araştırmaları Dergisi, (37), 483- 508.

COŞKUN, B. & ÇETİN, M. Ş. (2019). Yerel Seçimlerde Seçmen Davranışını Etkileyen Faktörler: Muş Örneği. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(6), 241-255.

ÇETİNKAYA, Ö. (2020). Mahalli İdareler Maliyesi, Bursa: Ekin Kitapevi, (7. Baskı).

ÇİNKO, L. (2006). Seçmen Davranışları İle Ekonomik Performans Arasındaki İlişkilerin Teorik Temelleri ve Türkiye Üzerine Genel Bir Değerlendirme, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 61(1), 104- 116.

DAMLAPINAR, Z. & BALCI, Ş. (2005). Seçmenin Zihnindeki Aday İmajını Belirleyen Etkenler: 28 Mart 2004 Yerel Seçimleri Alan Araştırması, Selçuk İletişim, 4(1), 58- 79.

DEMİR, İ. C. (2013). “Seçmen tercihlerinin oluşumunda vergi propagandası: Ampirik bir çalışma”, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 13 (1), 37-55.

DEMİR, İ. & BERKSOY, T. (2017). Politik vergi çevrimleri: Türkiye’de vergi gelirleri ve vergi yükü üzerinde politik etkiler (1945-2014), Journal of Life Economics, 4(2), 103-124.

DOĞAN, A. & GÖKER, G. (2010). Yerel Seçimlerde Seçmen Tercihi (29 Mart Yerel Seçimleri Elazığ Seçmeni Örneği). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 5(2), 159-187.

DOWNS, A. (1957). An Economic Theory of Political Action in a Democracy, The Journal of Political Economy, 65(2), 135- 150.

DÖKMEN, G. & OVA, C. (2016). Vergilerin Seçmen Davranışları Üzerindeki Etkisi: Sakarya İli Örneği, Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 7(15), 20- 37.

EROĞLU, E. (2020). Belediye gelirlerinin yapısının ve gelir artırımı konusunda yapısal kısıtların değerlendirilmesi. Maliye Çalışmaları Dergisi, (64), 31-49.

GENCER, N. (2016). Çorum’ da Dindarlık- Seçmen Tercihi İlişkisi. Uluslararası Bütün Yönleriyle Çorum Sempozyumu, Hitit Üniversitesi, Çorum, 28-30 Nisan 2016, 2, 409- 426.

KAUFMANN, K. M. (2004). The Urban Voter: Group Conflict and Mayoral Voting Behavior in American Cities, Ann Arbor: University of Michigan Press.

KAVAS, A. (2017). Belediye Hizmetleri ve Seçmen Davranışı İlişkisi Üzerine Bir Araştırma: Ankara Yenimahalle ve Altındağ İlçe Belediyeleri Örneği, Mülkiyet Dergisi, 41(4), 75- 112.

KIZILBOĞA, R. (2012). Kamu Tercihi ve Anayasal İktisat Teorilerinin Değerlendirilmesi, NEÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (2), 91- 109.

KORLU, R. K. & ÇETİNKAYA, Ö. (2015). Türkiye’deki belediyelerin mali özerkliğinin öz gelirler bağlamında analizi ve değerlendirilmesi. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 3(4), 95-111.

MARİEN, S., DASSONNEVİLLE, R., & HOOGHE, M. (2015). How second order are local elections? Voting motives and party preferences in Belgian municipal elections, Local Government Studies, 41(6), 898-916.

MUHASEBAT GENEL MÜDÜRLÜĞÜ, Mahalli İdareler Bütçe İstatistikleri, https://muhasebat.hmb.gov.tr/mahalli-idareler-butce-istatistikleri (E.T. 29.03.2021).

MUSGRAVE, R. (1959). The Theory of Public Finance A Study in Public Economy, Tata-McGraw-Hill Book Company.

NADAROĞLU, H. (2000). Kamu Maliyesi Teorisi, İstanbul: Betaş Yayınları, (11. Baskı).

OATES, W. E. (1999). An essay on fiscal federalism. Journal of economic literature, 37(3), 1120-1149.

PEKER, Ö, (1996). Belediye Yönetimlerinde Kalite Üretimi, Çağdaş Yerel Yönetimler, 5 (2), 15-23.

REICHLEY, J. (2000). The Life Of The Parties: A History Of American Political Parties. Rowman & Littlefield: Lanham, MD.

REMMER, K. L. (1993),. The Political Economy Of Elections İn Latin America, 1980-1991, American Political Science Review, 87(2), 393-407.

ROSS, M. L. (2004). Does taxation lead to representation?, British journal of political science, 229-249.

SAĞBAŞ, İ., & SARUÇ, N. T. (2003). Vergi politikalarının seçmenlerin parti tercihi üzerindeki etkisi: ankete dayalı bir çalışma. Vergi Sorunları Dergisi, 130, 130-146.

SEZGİN, Ş. (2007). Ekonomik Oy Verme Teorisi: Türkiye Örneği (1998- 2003), Amme İdaresi Dergisi, 40(2), 21- 38.

TIEBOUT, C. M. (1956). A pure theory of local expenditures. Journal of political economy, 64(5), 416-424.

TEYYARE, E., & AVCI, M., (2016), Yerel seçimlerde seçmen davranışları: 2014 yerel seçimleri ve Zonguldak ili örneği. Siyaset Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 4(1), 51-76.

TUNÇER, M. & ARIMAN, Y. (2015). Aile ve Çevre, Genel Ekonomik Görünüm ve Vergi Faktörlerinin Seçmenlerin Siyasi Tercihleri Üzerindeki Etkisi: Trabzon İli Örneği, International Journal of Social Sciences and Education Research, 2 (1), 268-283.

ULUSOY, A. & AKDEMİR, T. (2009). Yerel yönetimler ve mali özerklik: Türkiye ve OECD ülkelerinin karşılaştırmalı analizi. Balıkesir University Journal of Social Sciences Institute, 12(21), 259-287.

USTA, R., & MEMİŞ, L. (2009)., Belediyelerde Hizmet Kalitesinin Seçmen Bağlılığı Üzerinde Etkisi. Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 20-37.

YILDIRIM, M. (2014). Parti Aday Tercihlerinin Seçmen Davranışına Etkisi 2009 Yerel Seçimleri Uşak İli Örneği, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (17), 15- 38.

YÜKSEL, C. (2020). Tiebout Hipotezi Çerçevesinde Yerel Mali Değişkenlerin Mekânsal Tercihe Etkisi: Türkiye Örneği. Turkish Studies-Economics, Finance, Politics,15(1), 629-643.