Türkçe öğretmeni adaylarının dil bilgisi öğretimine ilişkin görüşleri
Özet Görüntüleme: 0
/ 
PDF İndirme: 0
DOI:
https://doi.org/10.33390/ijla.2597Anahtar Kelimeler:
Dil Bilgisi Öğretimi- Anlama Becerileri- Anlatma BecerileriÖzet
Türkçe Öğretimi, öğrencilerin dinleme ve konuşma gibi doğal dil becerilerini geliştirmenin yanında sonradan edinilen okuma ve yazma becerilerini kazandırmayı hedeflemektedir. Aynı zamanda Türkçe öğretimi, hedef kitlenin Türkçeyi etkili kullanmasını hedeflemenin yanı sıra öğrencilerin kelime dağarcığını genişletmeyi ve hedef kitlenin Türkçenin zenginliklerinden yararlanılmasını sağlamayı da amaçlamaktadır. Bu hedefler doğrultusunda dil bilgisi, ana dili olarak Türkçe öğrenen bireylerin bu becerileri kazanmasında araç olarak kullanılmaktadır. Dil bilgisi öğretimi, hedef kitlenin dilin yapı ve işlev özelliklerini geliştirerek öğrencilerin dil becerilerini ana dilinin kurallarına uygun ve doğru bir şekilde kullanmalarını sağlamaktadır. Bu çalışmanın amacı, Türkçe öğretmeni adaylarının dil bilgisi öğretimine ilişkin görüşlerini incelemektir. Çalışmada, nitel araştırma desenlerinden durum çalışması deseni kullanılmış olup öğretmen adaylarının dil bilgisi öğretimine dair algıları, beklentileri ve deneyimleri incelenmiştir. Çalışmada elde edilen veriler araştırmacılar tarafından hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla toplanmıştır. Araştırmanın geçerlik güvenilirliğini sağlamak amacıyla üç farklı alan uzmanının görüşü alınmış ve forma son şekli verilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, ülkenin batısında yer alan bir üniversitede Türkçe öğretmenliği programında öğrenim gören öğretmen adayları oluşturmaktadır. Araştırma sonucunda Türkçe öğretmeni adaylarının dil bilgisi öğretimine ilişkin görüşleri ve gözlemleri tespit edilmiştir. Ayrıca öğretmen adaylarının dil bilgisi öğretiminin Türkçe öğretimindeki işlevine yönelik algıları ve beklentileri değerlendirilmiştir. Bunun yanında dil bilgisi öğretiminin, ana dil olarak Türkçe öğretimindeki rolü ve bu öğretimin hedef kitlenin dört temel beceriyi edinme süreci incelenmiş ve dil bilgisi öğretiminin, bu süreçte motivasyon seviyesini nasıl etkilediği ele alınmıştır. Elde edilen bulgular doğrultusunda Türkçe öğretmeni adaylarının tecrübelerinden yararlanılarak dil bilgisi öğretiminin nasıl geliştirilebileceğine dair öneriler sunulmuş ve gelecekte dil bilgisi öğretimi için iyileştirme alanlarının belirlenmesine katkıda bulunulmuştur.
İndirmeler
Referanslar
AKYÜZ, E., ÖZCAN, Ş., & ALTIPARMAK, H. M. (2015). Türkçe öğretmeni adaylarının Türkçe özel öğretim yöntemleri dersine ilişkin görüşleri. Journal of Language Education and Research, 1(1), 65-76.
ANILAN, H., & KILIÇ, Z. (2013). Sınıf öğretmeni adaylarının Türkçe öğretimi dersine ve Türkçe öğretimi konusundaki yeterliliklerine ilişkin görüşleri. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (13), 1-48.
ARSLAN, E. (2022). “Nitel Araştırmalarda Geçerlilik ve Güvenilirlik”, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2022 Sayı 51: Özel sayı 1, Denizli, ss.Ö395-Ö407.
AVCI, Y., & KÖROĞLU, A. (2023). Ana dil olarak Türkçe öğretiminde dil bilgisi öğretimine cümleden başlanmalıdır. Uluslararası Eğitimde Araştırmalar Kongresi’nde sunulan bildiri, Sütçü İmam Üniversitesi.
AYDIN, Ö. (1999). Ortaokullarda dilbilgisi öğretimi üzerine öğretmen görüşleri. Dil Dergisi, 81(1), 23-29.
AYDIN, İ. (2009). Anadili dersinin etkinlik alanları ve dilbilgisi. Milli Eğitim Dergisi, 181, 20-46, 2009.
AYTAŞ, G., & ÇEÇEN, M. A. (2010). Ana dili eğitiminde dil bilgisi öğretiminin yeri ve önemi. Türklük Bilimi Araştırmaları, (27), 77-89.
BANGUOĞLU, T. (2019). Türkçenin grameri. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
BULUT, M. (2014). Dil bilgisi öğretiminde yaşanan kavram kargaşasının Türkçe öğretimine etkisi. Turkish Studies, 9(12), 43-55.
BÜYÜKÖZTÜRK, Ş., ÇAKMAK, E. K., AKGÜN, O. E., KARADENİZ, Ş., & DEMİREL, F. (2020). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
ÇELİKPAZU, E. E., & TAŞDEMİR, F. (2022). Grammar anxiety scale: The validity and reliability study. Participatory Educational Research, 9(4), 343-366.
EKİNCİ ÇELİKPAZU, E. (2015). Ortaokul 5-8. Sınıf Türkçe Dil Bilgisi Öğretimi Üzerine Bir İnceleme. Electronic Turkish Studies, 10(15).
EKİNCİ ÇELİKPAZU, E. (2015). Ortaokul 5-8. sınıf Türkçe dil bilgisi öğretimi üzerine bir inceleme. Electronic Turkish Studies, 10(15).
GÖÇER, A. (2015). Temel dil becerilerinin geliştirilmesinde dil bilgisi öğrenme alanının yeri, işlevi ve öğretimi: Bütünlük ilkesi ve tümevarım yöntemi ekseninde tematik bir yaklaşım. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(1), 233-242.
GÖÇER, A. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarına göre Türkçenin güncel sorunları. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (11), 491-515.
GÖÇER, A. (2015). Temel dil becerilerinin geliştirilmesinde dil bilgisi ögrenme alanının yeri, işlevi ve öğretimi: bütünlük ilkesi ve tümevarım yöntemi ekseninde tematik bir yaklaşım. Eğitim ve Öğretim Araştırmalın Dergisi, 4(1), 233-242.
GÜNEŞ, F. (2009). Türkçe öğretiminde günümüz gelişmeler ve yapılandırıcı yaklaşım. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 1-21.
İSCAN, A. (2007). İşlevsel Dil Bilgisinin Türkçe Öğretimindeki Yeri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (1), 253-2581
İŞCAN, A., & KOLUKISA, H. (2010). İlköğretim ikinci kademe dil bilgisi öğretiminin durumu, sorunları ve çözüm önerileri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(1), 299-308.
KARAHAN, L. (2009). Dil bilgisi öğretiminde bütün- parça ilişkisinin önemi. Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 4(8), 23-30.
KILIÇ, M., & AKÇAY, A. (2011). Türkçe öğretmen adaylarının görüşleri çerçevesinde dil bilgisi eğitimi. Sakarya University Journal of Education, 1(1), 26-31.
MEB. (2024). Ortaokul Türkçe dersi öğretim programı. PEHLIVAN, A., & AYDIN, S. (2022). Discussions about grammar teaching today. Journal of Language Education and Research, 8(1), 166-206.
SAĞIR, M. (2002). İlköğretim okullarında dil bilgisi öğretimi. Çukurova Üniversitesi Türkoloji Araştırma Merkezi Makale Bilgi Sistemi.
ŞEN, S., & YILDIRIM, İ. (2021). Eğitimde araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Akademi.
TAŞDEMİR, F., & ÇELİKPAZU, E. E. (2023). Türkçe öğretmeni adaylarının dil bilgisi kaygısının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Korkut Ata Türkiyat Araştırmaları Dergisi, (12), 1016-1038.
TÜRKEL, A., & DÜNDAR, E. (2020). Türkçe öğretmen adaylarının sezgisel yolla dil bilgisi öğretimine yönelik hazır bulunuşlukları. Yaşadıkça Eğitim, 34(2), 200-211.
VAN RIJT, J. H., DE SWART, P. J., WIJNANDS, A., & COPPEN, P. A. J. (2019). When students tackle grammatical problems: Exploring linguistic reasoning with linguistic metaconcepts in L1 grammar education. Linguistics and Education, 52, 78-88.
VUONG, T. N. (n.d.). The necessity of applying functional- systemic grammar in teaching grammar in EFL classes.
YILDIRIM, A., & ŞIMŞEK, H. (2021). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
YILMAZ, Ü., & SERTOĞLU, G. (2020). Ana dili ve yabancı dil olarak Türkçe öğretimi bağlamında Türkçe öğretmen adaylarının dil bilgisi öğretimine yönelik öz yeterlik algıları. Tarih Okulu Dergisi.
WANG, F. (2010). The necessity of grammar teaching. English Language Teaching, 3(2), 78-81.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2025 Holistence Publications
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Yazarlar, makale HOMEROS’da yayınlanmak üzere kabul edildiğinde. makalenin içeriğindeki tüm telif haklarını, Rating Academy Ar-Ge Yazılım Yayıncılık Eğitim Danışmanlık ve Organizasyon Ticaret Ltd. Şti’ne devrederler. Yazarlar, patent hakları gibi telif hakkı dışındaki tüm mülkiyet haklarını saklı tutar.
Bu makalede yazar olarak listelenen herkes çalışmaya önemli, doğrudan, entelektüel katkılar yapmış olmalı ve bunun için kamu sorumluluğu almalıdır.
Bu makale daha once yayınlanmamış ve başka dergilerde yayınlanmak üzere gönderilmemiş olmalıdır.
