Endüstri 4.0 kritik başarı faktörlerinin belirlenmesi: GOSB Teknopark firmaları üzerine uygulama

Başak Ocak; Mehmet Şahin Gök

doi:10.55094/hoec.1.1.03

Yazarlar

Başak Ocak Gebze Teknik Üniversitesi/TÜRKİYE https://orcid.org/0000-0001-7020-5560
Mehmet Şahin Gök Gebze Teknik Üniversitesi/TÜRKİYE https://orcid.org/0000-0003-4072-2641

DOI:

https://doi.org/10.55094/hoec.1.1.03

Anahtar Kelimeler:

Endüstri 4.0- Başarı Faktörleri- Odak Grup Çalışması- Teknopark

Özet

18. yüzyılda başlayarak devam eden sanayi devrimleri üretimlerin yapısını, ülke ekonomilerini ve toplumları etkilemiştir. Henüz hayatımıza yeni girmiş olmasına rağmen Endüstri 4.0, bilginin hızla yayıldığı günümüz ortamında ülkelerin rekabet edilebilirliği için oldukça önem arz etmektedir. Ancak yapılan literatür incelemesinde ülkelerin rekabetinde bu denli önemli rol oynayan Endüstri 4.0’ın kritik başarı faktörlerinin neler olabileceğine dair yapılan çalışmaların sınırlı olduğu tespit edilmiştir. Bu çalışma kapsamında Endüstri 4.0 sürecinde kritik başarı faktörlerine yönelik odak grup çalışması yöntemi ile GOSB Teknopark Firmaları üzerinde araştırma gerçekleştirilmiş ve gerek işletmeler gerekse de devletler düzeyinde atılması gereken adımlar belirtilerek yol haritası sunulmuştur.

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

Akbaba, A, İ. (2018). “Dördüncü Endüstri Devrimine Geçiş Sürecinde Üç Boyutlu Yazıcı Kullanımının Teknoloji Kabul Modeliyle Ölçümlenmesi: Otomotiv Endüstrisinde Bir Araştırma”, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı Doktora Tezi, Erzurum.

Alçın, S. (2016). “Üretim İçin Yeni Bir İzlek: Sanayi 4.0”, Journal of Life Economics, 3 (8), ss: 19-30.

Anbalagan, A., Morena-Garcia, F. (2020). “An IoT Based Industry 4.0 Architecture for Integration of Design and Manufactiring Systems”, Materials Today: Proceedings, 46 (17), pp: 7135-7142.

Arslan, Ü. Ç., Yelda, H. D. (2017). “Sanayi Devrimi: Sonuçları ve Uluslararası Sisteme Yansımaları”, Başkent Üniversitesi Avrupa Birliği ve Uluslararası İlişkiler Enstitüsü, Ankara.

Erişim Adresi: https://www.academia.edu/35814711/Sanayi_Devrimi_Sonuçları_ve_Uluslararası_Sisteme_Yansımaları

Bartodziej, C. J. (2017). The Concept Industry 4.0: An Empirical Analysis of Technologies and Applications in Production Logistics. Springer Gabler, Wiesbaden.

Başer, N, E. (2011). “I. Sanayi Devriminde Teknolojik Gelişmenin Rolü”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Anabilim Dalı Doktora Tezi, İzmir.

Crnjac, M., Veza, I., Banduka, N. (2017). “From Concept to the Introduction of Industry 4.0”, International Journal of Industrial Engineering and Management, 8 (1), pp: 21-30.

Çakmak, M., (2018), “Impacts of Industry 4.0 On Labour Force and Business Organizations: A Qualitative Analysis of Consultants, Experts and Union's Introspections”, İstanbul Bilgi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Örgüt Psikolojisi Anabilim Dalı Örgütsel Davranış Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.

Davutoğlu, N. (2020). “Üçüncü ve Dördüncü Sanayi Devrimleri Arasındaki Temel ve Sistematik Farklılıkların Determinist Bir Yaklaşımla Analizi”, Management and Political Sciences Review, 2, pp: 176-194.

Fuchs, C. (2018). “Industry 4.0: The Digital German Ideology”, Communication, Capitalism and Critique, 16 (1), pp: 280-289.

Genç, S. (2018). “Sanayi 4.0 Yolunda Türkiye”, Sosyoekonomi Dergisi, 26 (36), ss: 235-243.

Hermann, M., Pentek, T., Otto, B. (2016). “Design Principles for Industrie 4.0 Scenarios: A Literature Review”, Technische Universitat Dortmund Working Paper, Paper No: 01/2015.

Işık, E., Semerci, Ç. (2019). “Eğitim Alanı Nitel Araştırmalarında Veri Üçgenlemesi Olarak Odak Grup Görüşmesi, Bireysel Görüşme ve Gözlem”, Turkish Journal of Educational Studies”, 6 (3), ss: 53-66.

Kagermann, H.,Wahlster, W. ve Helbig, J. (2013). Recomendations for Implementing the Strategic Initiative Industrie 4.0. Final Report of the Industry 4.0. Working Group.

Kamber, E., Bolatan, G.İ.S. (2019). “Endüstri 4.0 Türkiye Farkındalığı”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11 (30), ss: 836-847.

Kamberelis, G., Dimitriadis, G. (2005). Focus Groups: Strategic Articulations of Pedagogy, Politics, and Inquiry. Editör: Denzin, N.K., Lincoln, Y.S. The Sage Handbook of Qualitative Research. 3rd Edition. SAGE Publication. pp: 887-906.

Koca, D. (2020). “Sanayi Devrimlerinin Tarihsel Arka Planı ve İş Gücü Becerileri Üzerindeki Yansımaları”, Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 10 (16), ss: 4530-4558

Koçak, A., Diyadin, A. (2018). “Sanayi 4.0 Geçiş Süreçlerinde Kritik Başarı Faktörlerinin DEMATEL Yöntemi ile Değerlendirilmesi”, Ege Akademik Bakış Dergisi, 18 (1), ss: 107-120.

Lee, J., Bagheri, B., Kao, H.A. (2015). “A Cyber-Physical Systems Architecture for Industry 4.0-based Manufacturing Systems”, Manufacturing Letters, 3, pp: 18-23.

Metin, S. (2019). “İşletmelerin Dijital Dönüşüm (Endüstri 4.0) Farkındalık ve Algı Düzeyinin Değerlendirilmesi: Elazığ OSB Örneği”, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Teknoloji ve Bilgi Yönetimi Anabilim Dalı Doktora Tezi, Elazığ.

Mittal, S., Khan, M, A., Romero, D., Wuest, T. (2018). “A Critical Review of Smart Manufacturing & Industry 4.0 Maturity Models: Implications for Small and Medium-Sized Enterprises (SMEs)”, Journal of Manufacturing Sytems, 49, pp:194-214.

Özkan, M., Al, A., Yavuz, S. (2018). “Uluslararası Politik Ekonomi Açısından Dördüncü Sanayi Endüstri Devriminin Etkileri ve Türkiye”, Marmara Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi, 1, ss: 1-30.

Özmen, T.Ö.N., Eriş, E.D., Özer, S.P., Zerey, H. (2019). “Endüstri 4.0’a Bütüncül Bir Yaklaşım: Örnek Olay Analizi ve Stratejik Yol Haritası”, İşletme Fakültesi Dergisi, 20 (2), ss: 499-520.

Pacchini, A.P.T., Lucato, W.C., Facchini, F. (2019). “The Degree of Readiness for the Implementation of Industry 4.0”, Computers in Industry”, 113, pp: 103-125.

Schumacher, A., Nemeth, T., Sihn, W. (2018). “Roadmapping towards Industrial Digitalization Based on an Industry 4.0 Maturity Model For Manufacturing Enterprises”, 12th CIRP Conference on Intelligent Computation in Manufacturing Engineering, 79, pp: 409-414.

Schwab, K. (2017). Dördüncü Sanayi Devrimi. Istanbul: Optimist.

Stock, T., Seliger, G. (2016). "Opportunities of Sustainable Manufacturing in Industry 4.0", Procedia CIRP, 40, pp: 536-541.

Turan, K. (2018), “Dördüncü Sanayi Devriminin Uluslararası İlişkilere Sosyoekonomik Etkileri”, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Uluslararası İlişkiler Anabilim Dalı Uluslararası İlişkiler Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, İzmir.

TÜBİTAK (2016). Yeni Sanayi Devrimi Akıllı Üretim Sistemleri Teknoloji Yol Haritası. TÜBİTAK Bilim, Teknoloji ve Yenilik Politikaları Daire Başkanlığı, Ankara.

Erişim Adresi: https://www.tubitak.gov.tr/sites/default/files/akilli_uretim_sistemleri_tyh_v27aralik2016.pdf

TÜSİAD. (2016). Türkiye’nin Küresel Rekabetçiliği İçin Bir Gereklilik Olarak Sanayi 4.0: Gelişmekte Olan Ekonomi Perspektifi. Yayın No: TÜSİAD-T/2016-03/576. İstanbul.

Erişim Adresi: https://tusiad.org/tr/yayinlar/raporlar/item/8671-turkiyenin-sanayi-40-donusumu

TÜSİAD. (2017). Türkiye’nin Sanayide Dijital Dönüşüm Yetkinliği. Yayın No: TÜSİAD-T/2017,12 – 589. İstanbul.

Erişim Adresi: https://tusiad.org/tr/yayinlar/raporlar/item/9864-tusiad-bcg-turkiye-nin-sanayide-dijital-donusum-yetkinligi

Ünlü, F., Atik, H. (2018). “Türkiye’de İşletmelerin Endüstri 4.0’a Geçiş Performansı: Avrupa Birliği Ülkeleri İle Karşılaştırmalı Ampirik Analiz”, Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 17 (2), ss: 431-463.

Zhong, R.Y., Xu, X., Klotz, E., Newman, S.T. (2017). “Intelligent Manufacturing in the Context of Industry 4.0: A Review”, Engineering 3, pp: 616-630.