Altınova'da seracılık sektöründe çalışan dış göç ile gelmiş olan kadınların emeği üzerine nitel bir değerlendirme

Sümeyye Göktaş; Fikri Keleşoğlu

doi:10.47243/jos.2392

Yazarlar

Sümeyye Göktaş Bandırma Onyedi Eylül Üniversitesi / Türkiye https://orcid.org/0000-0002-5887-5753
Fikri Keleşoğlu Bandırma Onyedi Eylül Üniversitesi / Türkiye https://orcid.org/0000-0002-3736-0179

DOI:

https://doi.org/10.47243/jos.2392

Anahtar Kelimeler:

Göç- Kadın Emeği- Göçmen Kadın Emeği

Özet

Bu çalışmanın amacı Yalova ilinin Altınova ilçesine uluslararası göç ile gelmiş, seracılık sektöründe çalışan göçmen kadınların işgücü piyasalarına katılımının toplumsal cinsiyet rolleri ile ilişkisini incelemektir. Türkiye içinde bulunduğu jeopolitik konum ile her zaman göçmenler için bir transit ülke özelliği göstermiştir. Bunun yanı sıra özellikle 2010 yılında gerçekleşen ve pek çok Orta Doğu ülkesini etkisi altına alan “Arap Baharı”nın etkisiyle Orta Doğu ülkelerinden Türkiye’ye kitlesel göçler gerçekleşmiş ve bu kitlesel göçler ile Türkiye’ye giriş yapan göçmenler Türkiye’nin emek piyasalarına dâhil olmuştur. Literatürde göçmen emeğine dair pek çok çalışma yapıldığı görülmekle birlikte göçmen kadın emeğine dair çalışmaların nicel anlamda sınırlı kaldığı görülmektedir. Yapılan çalışmalar genellikle göçmen kadınların ev hizmetleri, bakım hizmetleri, turizm gibi sektörlerdeki emeğine odaklanmış olup göçmen kadınların seracılık sektöründeki durumlarını inceleyen bir çalışmaya rastlanılmamıştır. Bu sebeple bu çalışma Yalova ilinin Altınova ilçesinde seracılık sektöründe çalışan göçmen kadınların emeğinin değerlendirilmesine yönelik yapılmıştır.

Yalova ilinin Altınova ilçesinde 2023 yılında gerçekleştirilen çalışma, Türkiye’ye göç etmek zorunda kalan farklı etnik gruplardan olan 10 kadın ile yapılan görüşmelere dayanmaktadır. Kadınların toplumsal cinsiyet rollerinin getirmiş olduğu “kadının yeri evidir” algısı ile emek piyasalarında var olma çabası uzun yıllardır devam etmektedir. Göçmen olmanın getirmiş olduğu ikincil dezavantaj ile birlikte göçmen kadınların emek piyasalarındaki konumu onları daha da kırılgan bir grup haline getirmektedir. Nitel araştırma yöntemi kullanılan bu çalışma göçmen kadınların işgücü piyasalarında, toplumsal cinsiyet rollerinin getirmiş olduğu kırılgan, kolay yönetilebilir ve ucuz emek algısı sonucunda düşük ücret, sosyal dışlanma, niteliksizleştirme, mevcut işe devam etmeye zorunlu olma gibi pek çok sorunlarla mücadele ettiğini göstermektedir.

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

ADIGÜZEL, G., (2020). İtici ve Çekici Faktörler Işığında Türkiye›ye Yönelik Uluslararası Göçler 1979-2019. basım yeri bilinmiyor:yazarı bilinmiyor

ADIGÜZEL, Y., (2016). Göç Sosyolojisi. basım yeri bilinmiyor:Nobel Yayınevi.

AFAD, (2014). Açıklamalı Afet Yönetimi Terimleri Sözlüğü. basım yeri bilinmiyor:Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığı.

Anon., (1951). Mültecilerin Hukuki Statüsüne İlişkin Sözleşme. basım yeri bilinmiyor:Cenevre Birleşmiş Milletler Mülteci Yüksek Komiserliği.

Anon., (2018). [Çevrimiçi] Availableat: http://yalova.tarim.orman.gov.tr/haber/366/Yalova-Tarim-SektoruDeğerlendirildi

[Erişildi: 10 mayıs 2022].

ARIKIN, S., (2023). Geçici Koruma Altındaki Suriyelilerin Kalıcı Çözüm Yollarına Bakış Açılarının Sosyal Destek Mekanizmaları Çerçevesinde Değerlendirilmesi. Balıkesir:Bandırma Onyedi Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.

BABATAŞ, G., (2007). Beyin Göçü ve Türkiye’nin Sosyo Ekonomik Yapısının Beyin Göçüne Etkisi. Öneri Dergisi, pp. 263-266.

BAHAR, O. & KORKMAZ BİNGÖL, F., (2010). Türkiye’de İç Göç Hareketlerinin İstihdam ve İş Gücü Piyasalarına Etkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, pp. 43-61.

BAKIRTAŞ, T. & KANDEMİR, O., (2010). Gelişmekte Olan Ülkeler ve Beyin Göçü: Türkiye Örneği.Kastamonu Eğitim Dergisi, pp. 961-974.

BALTACI, A., (2018). Nitel Araştırmalarda Örnekleme Yöntemleri ve Örnek Hacmi Sorunsalı Üzerine Kavramsal Bir İnceleme. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1), pp. 231-274.

BARIŞIK, S., (2020). Küreselleşen Dünyada Fırsat Eşitliği Arayışında Uluslararası Göç ve Türkiye’nin Suriye Deneyimi. basım yeri bilinmiyor:Gazi Kitabevi.

BM, (1948). İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi. basım yeri bilinmiyor:yazarı bilinmiyor

BOZOK, M., (2019). Göç Sonucu Yaşanan Erkeklik Krizlerinin Bir Yüzü Olarak Erkekliğin Kaybı. Journal of Economy Culture and Society, pp. 171-185.

CHMILIAR , L., (2012). Multiple-Case Designs. içindeA. J. Mills, G. Durepos & E. Wiebe, düz. Encyclopedia of Case Study Research. Thousand Oaks :SAGE Publications, Inc. , pp. 582-583.

COŞKUN, E., (2017). Türkiye’de Kağıtsız Göçmen Kadınlar ve Sosyal Hizmetler. Çalışma ve Toplum, 3(54), pp. 1299-1316.

ÇAĞLAR, T., (2018). Göç Çalışmaları İçin Kavramsal Bir Çerçeve. Toros Üniversitesi İİBF Sosyal Bilimler Dergisi, pp. 26-49.

ÇAKMAK, H. & YAMAN, I., (2018). Post-Sovyet Dönemde Türkiye›ye Yönelik Kadın Emek Göçü Profili: Kumkapı›da Tekstil Sektöründeki Satış Temsilcisi Kadınlar Örneği. Middle East Journal of Refugee Studies, 3(2), pp. 197-228.

ÇOŞTAN, U., (2020). Türkiye’de Göç Yönetimi ve Politikaları: Suriyeli Mülteciler Örneği. Kırıkkale: Kırıkkale Üniversitesi.

DEDEOĞLU, S., (2011). Türkiye’de Göçmenlerin Sosyal Dışlanması: İstanbul Hazır-Giyim Sanayinde Çalışan Azerbaycanlı Göçmen Kadınlar Örneği. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 66(1), pp. 27-48.

DEDEOĞLU, S., (2019). Göç, Prekaryalaşma ve Kadın Emeği: Türkiye’de Suriyeli Kadınların Mevsimlik Tarımsal Üretimdeki Yeri. 34(3), pp. 187-197.

DEMİRDİZEN, D., (2013). Türkiye’de Ev Hizmetlerinde Çalışan Göçmen Kadınlar: Yeni Düzenlemelerle Yarı Köle Emeğine Doğru Mu?.

Çalışma ve Toplum, 3(38), pp. 325-346.

EKİZ GÖKMEN, Ç., (2011). Türk Turizminin Yabancı Gelinleri: Marmaris Yöresinde Turizm Sektöründe Çalışan Göçmen Kadınlar. Çalışma ve Toplum, 1(28), pp. 201-232.

ERDOĞAN, M., (2022). Suriyeliler Barometresi 2021: Suriyelilerle Uyum İçinde Yaşamın Çerçevesi. Ankara: UNHCR.

ERGÜDER, B., (2006). Türkiye’de Kadın Emeğinin Değişen Yapısı: Enformel Kesimde Kadın Emeği ve Kadın Emeğine Talep.

GANIYEVA, S., (2014). Türk ve Rusya Federasyonu Hukukunda Mülteci ve Sığınmacı Kavramları Arasındaki Ayrım. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 16(2), pp. 45-82.

HAAS, H. D., CASTLES, S. & MİLLER, M. J., (2022). Göçler Çağı: Modern Dünyada Uluslararası Nüfus Hareketleri. basım yeri bilinmiyor:GAV Perspektif Yayınları.

IOM, tarih yok Biz Kimiz. [Çevrimiçi] Available at: http://turkiye.iomiint/tr/biz-kimiz [Erişildi: 27 Şubat 2024].

KAHYA, Y., (2022). Göçün Değişen Yüzü: Fiziksel Emek Göçünden Beyin Göçüne. Motif Akademi Halk Bilimi Dergisi, pp. 819-833.

KARA, P. & KORKUT, R., (2010). Türkiye’de Göç, İltica ve Mülteciler. Türk İdare Dergisi, Issue 467, pp. 153-162.

KİRİŞÇİ, K., (2007). Turkey: A Country of Transition from Emigration to Immigration. Mediterranean Politics, 12(1), pp. 91-97.

KOÇAK, A. & DURGUN KAYGISIZ, A., (2023). Cumhuriyet’ten Bugüne Türkiye’nin Göç Politikaları: Göç Yönetimindeki Ulusal ve Uluslararası Aktörler. Uygulamalı Sosyal Bilimler ve Güzel Sanatlar Dergisi, pp. 253-273.

KOÇAK, Y. & TERZİ, E., (2012). Türkiye’de Göç Olgusu, Göç Edenlerin Kentlere Olan Etkileri ve Çözüm Önerileri. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, pp. 163-184.

KÖLEOĞLU, N. & ŞİMŞEK KANDEMİR, A., (2018). Uluslararası Göç İstatistiklerinde Bulanık Kümeleme Analizi: Göç Sayıları ve Göçmen İşçi Dövizleri İle OECD Ülkeleri. 1. Baskı dü. Bursa: DORA Basım-Yayn Dağıtım Ltd. Şti..

KURT, A., (2021). “Bavula Sığmayan Hayatlar”: Göçmen Kadın Anlatılarında Trabzon!da Mekanlar, Patikalar ve Mücadeleler. Karadeniz İncelemeleri Dergisi, 15(31), pp. 257-296.

LEIGHTON, M., RUGGIA-FRICK, R., SCHMITT, V.& KLEMMER, A., (2021). Göçmen İşçiler, Mülteciler ve Ailelerini Sosyal Koruma Kapsamına Almak: Politika Belirleyiciler ve Uygulayıcılar İçin Rehber. Cenevre: Uluslararası Çalışma Örgütü.

MERRIAM, S. B., (2023). Nitel Araştırma Desen ve Uygulamalar İçin Bir Rehber. 3. Baskıdan Çeviri dü. basım yeri bilinmiyor:Nobel Akademik Yayıncılık.

ÖZDEMİR, H. & UĞURLUDOĞAN, U., (2023). Arap Baharı Sonrası Türkiye›nin Suriyelilere Yönelik Göç Politikaları. Yakın Doğu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, pp. 162-196.

ÖZER, M. M., (2017). Ataerkil Kapitalist Çalışma Yaşamından Kadın Tanıklıkları. Çalışma ve Toplum, 3(54), pp. 1397-1424.

PERRUCHOUD, R., (2009). Göç Terimleri Sözlüğü. Cenevre: Uluslararası Göç Örgütü.

SAĞLAM, S., (2006). Türkiye’de İç Göç Olgusu ve Kentleşme. Türkiyat Araştırmaları, pp. 33-44.

SOYTÜRK, M., (2012). Türkiye’den Avusturya’ya İş Gücü Göçü. International Periodical For The Language Literature and History of Turkish or Turkic, pp. 2313- 2328.

TAŞKIN, D., (2014). Uluslararası Göç Sorunu Perspektifinde Türkiye. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 181(175), pp. 175-204.

TBMM, 2013. Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu. Ankara: TBMM.

TEMİR, H., (2023). Tükiye’de Göçün Dış Politika Perspektifinden Değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi, 1(21), pp. 26-40.

TİLEV, F., (2018). Esnek Çalışma ve Kadın İstihdamı. Fırat Üniversitesi İİBF Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 2(2), pp. 121-150.

TOKSÖZ, G., (2021). Emanet Emek: Göç Yollarında Kadınlar. 1. Baskı dü. Ankara: Dipnot Yayınları.

UÇAR, C., (2020). Gaziantep Parça Başı Emek Piyasasının Suriyeli Kadınları: Emek, Zorunlu Göç ve Şiddet. Toplumsal Cinsiyet Perspektifinden, pp. 38-55.

ÜNVER, C., (2012). Almanya›ya Türk İşgücü Göçü: Geçmişten Geleceğe Sorunlar, İmkanlar ve Fırsatlar. Journal of Social Policy Conferences, Issue 45, pp. 177-226.

YALÇIN, Ç., (2015). Türkiye’de Ev Hizmetlerinde Çalışan Göçmen Kadınlar ve Ekonomik Şiddet. Fe Dergi, 7(1), pp. 49-60.