REITRATIVES IN TERMS OF THE MEANING OF THE SENTENCE


Abstract views: 77 / PDF downloads: 0

Authors

DOI:

https://doi.org/10.33390/homeros.3.013

Keywords:

Reitratives, Meaning, Sentence, Yaşar Kemal

Abstract

Reitratives are one of the most important language elements that contribute to the harmony of sound and pronunciation in Turkish. Reitratives, It is quite a lot in Turkish language. That is why, in many literary works, these phrases often appear. One of the important writers of our literature, Yaşar Kemal’s in the named of “Üç Anadolu Efsanesi” here are many reitratives in the “Köroğlu” story. In this study, the meaning of the reitratives added to the sentence in Yaşar Kemal's “Köroğlu” story is discussed. Within the semantic fiction of the sentence, the contributions of the dilemmas to the sentence were determined with examples. In addition, the success of Yaşar Kemal's dilemmas which have an important place in the Turkish vocabulary, has been demonstrated.

Downloads

Download data is not yet available.

References

AKASLAN, T. (2004). Yaşlı Maşlı Ama Dipdiri Yarı-İkileminin Anlam Sözdizimi. Türk Dilbilim Kurultayı. İzmir.

AKSAN, D. (2016). Anlam Bilim Anlambilim Konuları ve Türkçenin Anlambilimi. Ankara: Bilgi Yayınevi.

AKSAN, Y. (2001). Türkçede Zaman Anlatımı Ve Kimi İkileme Yapıları. 15. Dilbilim Kurultayı, (S. 115). İstanbul.

AKYALÇIN, N. (2007). Türkçe İkilemeler Sözlüğü. Ankara: Anı Yayıncılık.

AKYALÇIN, N. (2008). "Ip" Ve "M, P, R, S" Yapılı Türkçe İkilemlere İlişkin Sorunlar. Çağdaş Türk Dili, 20(247), 338.

AKYALÇIN, N. (2017). Pekiştirme Sözcükleri, Sıfat Tamlaması Veya İkileme Midir? Journal Of Awareness, 2(1), 31.

AKYALÇIN, N. (2019). Deyim Ve İkileme İlişkisi Üzerine Bir Değerlendirme. Homeros, 93.

ATALAY, B. (1998). Divanü Lugat-İt Türk Tercümesi (Cilt 1). Ankara: Tdk.

ÇAĞATAY, S. (1978). Türk Lehçeleri Üzerine Denemeler. Ankara Üniversitesi Dil Tarih Coğrafya Fakültesi Yayınları, 29.

ÇORAKLI, Ş. (2001). Türkçe'nin Yaratma Gücü: İkilemeler. A.Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi(17), 55-56.

DİLEK, F. G. (2004). Altay Türkçesinde İkilemeler. Bilig, 83.

EKER, S. (2005). Çağdaş Türk Dili. Ankara: Grafiker Yayınları.

ERGİN, M. (2012). Türk Dil Bilgisi. İstanbul: Bayrak Yayınları.

GÜNAY, D. (2018). Sözcükbilime Giriş. İstanbul: Papatya Yayıncılık Eğitim.

HATİBOĞLU, V. (1981). Türk Dilinde İkileme. Ankara: Tdk.

HENGİRMEN, M. (2002). Türkçe Dilbilgisi. Ankara: Engin Yayınları.

HENGİRMEN, M. (2007). Atasözleri Ve Deyimler Sözlüğü. Ankara: Engin Yayınevi.

PARLATIR, İ. (2008). Atasözleri Ve Deyimler Sözlüğü Iı. Ankara: Yargı Yayınevi.

Tdk. (Tarih Yok). Www.Tdk.Gov.Tr. Adresinden Alındı

TUNA, O. N. (1949). Türkçede Tekrarlar. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili Ve Edebiyatı Dergisi, 3(2-3), 429.

YASTI, M. (2007). Türkçe Deyimlerde Geçen İkilemelerin Ses Ve Şekil Özellikleri. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi(21), 53.

YURTBAŞI, M. (2004). Sınıflandırılmış Türkçe Deyimler. İstanbul: Arion Yayınevi.

(TDK. Türk Dil Kurumu, https://www.sozluk.gov.tr (Erişim Tarihi: 20.11.2019)

Additional Files

Published

2020-08-05

How to Cite

COŞKUN, C. (2020). REITRATIVES IN TERMS OF THE MEANING OF THE SENTENCE. INTERNATIONAL JOURNAL OF LANGUAGE AND AWARENESS, 3(3), 113–128. https://doi.org/10.33390/homeros.3.013

Issue

Section

Research Articles